1. อติฉตฺติยตฺเถรอปทานํ

[1]

‘‘ปรินิพฺพุเต ภควติ, อตฺถทสฺสีนรุตฺตเม;

ฉตฺตาติฉตฺตํ [ฉตฺตาธิฉตฺตํ (สี.)] กาเรตฺวา, ถูปมฺหิ อภิโรปยิํฯ

[2]

‘‘กาเลน กาลมาคนฺตฺวา, นมสฺสิํ โลกนายกํ [สตฺถุ เจติยํ (สี.)];

ปุปฺผจฺฉทนํ กตฺวาน, ฉตฺตมฺหิ อภิโรปยิํฯ

[3]

‘‘สตฺตรเส กปฺปสเต, เทวรชฺชมการยิํ;

มนุสฺสตฺตํ น คจฺฉามิ, ถูปปูชายิทํ ผลํฯ

[4]

‘‘ปฏิสมฺภิทา จตสฺโส, วิโมกฺขาปิ จ อฏฺฐิเม;

ฉฬภิญฺญา สจฺฉิกตา, กตํ พุทฺธสฺส สาสนํ’’ฯ

อิตฺถํ สุทํ อายสฺมา อติฉตฺติโย [อธิฉตฺติโย (สี. สฺยา.)] เถโร อิมา คาถาโย อภาสิตฺถาติฯ

อติฉตฺติยตฺเถรสฺสาปทานํ ปฐมํฯ

2. ถมฺภาโรปกตฺเถรอปทานํ

[5]

‘‘นิพฺพุเต โลกนาถมฺหิ, ธมฺมทสฺสีนราสเภ;

อาโรเปสิํ ธชตฺถมฺภํ, พุทฺธเสฏฺฐสฺส เจติเยฯ

[6]

‘‘นิสฺเสณิํ มาปยิตฺวาน, ถูปเสฏฺฐํ สมารุหิํ;

ชาติปุปฺผํ คเหตฺวาน, ถูปมฺหิ อภิโรปยิํฯ

[7]

‘‘อโห พุทฺโธ อโห ธมฺโม, อโห โน สตฺถุ สมฺปทา;

ทุคฺคติํ นาภิชานามิ, ถูปปูชายิทํ ผลํฯ

[8]

‘‘จตุนฺนวุติโต กปฺเป, ถูปสีขสนามกา;

โสฬสาสิํสุ ราชาโน, จกฺกวตฺตี มหพฺพลาฯ

[9]