10. ปทุมปูชกตฺเถรอปทานํ
[97]
‘‘หิมวนฺตสฺสาวิทูเร , โคตโม นาม ปพฺพโต;
นานารุกฺเขหิ สญฺฉนฺโน, มหาภูตคณาลโยฯ
[98]
‘‘เวมชฺฌมฺหิ จ ตสฺสาสิ, อสฺสโม อภินิมฺมิโต;
ปุรกฺขโต สสิสฺเสหิ, วสามิ อสฺสเม อหํฯ
[99]
‘‘อายนฺตุ เม สิสฺสคณา, ปทุมํ อาหรนฺตุ เม;
พุทฺธปูชํ กริสฺสามิ, ทฺวิปทินฺทสฺส ตาทิโนฯ
[100]
‘‘เอวนฺติ เต ปฏิสฺสุตฺวา, ปทุมํ อาหริํสุ เม;
ตถา นิมิตฺตํ กตฺวาหํ, พุทฺธสฺส อภิโรปยิํฯ
[101]
‘‘สิสฺเส ตทา สมาเนตฺวา, สาธุกํ อนุสาสหํ;
มา โข ตุมฺเห ปมชฺชิตฺถ, อปฺปมาโท สุขาวโหฯ
[102]
‘‘เอวํ สมนุสาสิตฺวา, เต สิสฺเส วจนกฺขเม;
อปฺปมาทคุเณ ยุตฺโต, ตทา กาลงฺกโต อหํฯ
[103]
‘‘เอกนวุติโต กปฺเป, ยํ ปุปฺผมภิโรปยิํ;
ทุคฺคติํ นาภิชานามิ, พุทฺธปูชายิทํ ผลํฯ
[104]
‘‘เอกปญฺญาสกปฺปมฺหิ, ราชา อาสิํ ชลุตฺตโม;
สตฺตรตนสมฺปนฺโน, จกฺกวตฺตี มหพฺพโลฯ
[105]
‘‘ปฏิสมฺภิทา จตสฺโส…เป.… กตํ พุทฺธสฺส สาสนํ’’ฯ
อิตฺถํ สุทํ อายสฺมา ปทุมปูชโก เถโร อิมา คาถาโย อภาสิตฺถาติ;
ปทุมปูชกตฺเถรสฺสาปทานํ ทสมํฯ
เสเรยฺยวคฺโค เตรสโมฯ
ตสฺสุทฺทานํ –
เสเรยฺยโก ปุปฺผถูปิ, ปายโส คนฺธโถมโก;
อาสนิ ผลสญฺญี จ, คณฺฐิปทุมปุปฺผิโย;
ปญฺจุตฺตรสตา คาถา, คณิตา อตฺถทสฺสิภิฯ
14. โสภิตวคฺโค