อนุพยัญชนะ 1 รู้อาบัติและมิใช่อาบัติ 1 รู้อาบัติเบาและอาบัติหนัก 1 รู้
อาบัติมีส่วนเหลือและอาบัติไม่มีส่วนเหลือ 1 รู้อาบัติชั่วหยาบและอาบัติไม่ชั่ว-
หยาบ 1 ฉลาดในการวินิจฉัยอธิกรณ์ 1.

ว่าด้วยอุพพหิกาเป็นต้น

[1,002] ภิกษุประกอบด้วยองค์ 1. สงฆ์พึงสมมติด้วยอุพพาหิกา
พระตถาคตทรงบัญญัติสิกขาบทแก่พระสาวกทั้งหลาย เพราะอาศัยอำนาจประ-
โยชน์ 10 การเข้าไปสู่ภายในพระราชฐานมีโทษ 10 ทานวัตถุมี 10 รัตนะมี
10 ภิกษุสงฆ์มีวรรค 10 คณะสงฆ์มีวรรค 10 พึงให้อุปสมบท ผ้าบังสุกุลมี
10 จีวรสำหรับใช้สอยมี 10 ทรงอดิเรกจีวรมี 10 วันเป็นอย่างยิ่ง น้ำสุกกะ
มี 10 สตรีมี 10 ภรรยามี 10 ภิกษุในพระนครเวสาลีแสดงวัตถุ 10 บุคคล
ไม่ควรไหว้มี 10 เรื่องสำหรับด่ามี 10 กล่าวคำส่อเสียดด้วยอาการ 10
เสนาสนะมี 10 ขอพร 10 งดปาติโมกข์ไม่เป็นธรรมมี 10 งดปาติโมกข์เป็น
ธรรมมี 10 ยาคูมีอานิสงส์ 10 อกัปปิยมังสะมี 10 สิกขาบทว่าด้วยอย่างยิ่งมี
10 ภิกษุมีพรรษา 10 ฉลาดสามารถ ควรให้บรรพชา อุปสมบท ควรให้
นิสัย ควรให้สามเณรอุปัฏฐาก ภิกษุณีมีพรรษา 10 ฉลาดสามารถ ควรให้
บรรพชาอุปสมบท ควรให้นิสัย ควรให้สามเณรีอุปัฏฐาก ภิกษุณีมีพรรษา 10
ฉลาดสามารถ พึงยินดีการสมมติให้บวช ภิกษุณีมีพรรษา 10 ควรให้สิกขา
แก่สตรีคฤหัสถ์.
หมวด 10 จบ