หมวดที่ 3

ว่าด้วยพระผู้มีพระภาคเจ้าทรงพระชนม์อยู่เป็นต้น

[954] มีอยู่ อาบัติ เมื่อพระผู้มีพระภาคเจ้ายังทรงพระชนม์ ภิกษุ
จึงต้อง เมื่อปรินิพพานแล้ว ไม่ต้อง
มีอยู่ อาบัติ เมื่อพระผู้มีพระภาคเจ้าปรินิพพานแล้ว ภิกษุจึงต้อง
เมื่อยังทรงพระชนม์ ไม่ต้อง
มีอยู่ อาบัติ เมื่อพระผู้มีพระภาคเจ้ายังทรงพระชนม์ก็ดี ปรินิพพาน
แล้วก็ดี ภิกษุต้อง
มีอยู่ อาบัติ ภิกษุต้องในกาล หาต้องในเวลาวิกาลไม่
มีอยู่ อาบัติ ภิกษุต้องในเวลาวิกาล หาต้องในกาลไม่
มีอยู่ อาบัติ ภิกษุต้องในกาล และในเวลาวิกาล
มีอยู่ อาบัติ ภิกษุต้องในกลางคืน หาต้องในกลางวันไม่
มีอยู่ อาบัติ ภิกษุต้องในกลางวัน หาต้องในกลางคืนไม่
มีอยู่ อาบัติ ภิกษุต้องในกลางคืน และกลางวัน
มีอยู่ อาบัติ ภิกษุมีพรรษา 10 จึงต้อง มีพรรษาหย่อน 10 ไม่ต้อง
มีอยู่ อาบัติ ภิกษุมีพรรษาหย่อน 10 จึงต้อง มีพรรษา 10 ไม่ต้อง
มีอยู่ อาบัติ ภิกษุมีพรรษา 10 และมีพรรษาหย่อน 10 ก็ต้อง
มีอยู่ อาบัติ ภิกษุมีพรรษา 5 จึงต้อง มีพรรษาหย่อน 5 ไม่ต้อง
มีอยู่ อาบัติ ภิกษุมีพรรษาหย่อน 5 จึงต้อง มีพรรษา 5 ไม่ต้อง
มีอยู่ อาบัติ ภิกษุมีพรรษา 5 และมีพรรษาหย่อน 5 ก็ต้อง

มีอยู่ อาบัติ ภิกษุมีจิตเป็นกุศล จึงต้อง มีจิตเป็นอกุศลไม่ต้อง
มีอยู่ อาบัติ ภิกษุมีจิตเป็นอกุศล จึงต้อง มีจิตเป็นกุศลไม่ต้อง
มีอยู่ อาบัติ ภิกษุมีจิตเป็นอัพยากฤต จึงต้อง
มีอยู่ อาบัติ ภิกษุพรั่งพร้อมด้วยสุขเวทนา จึงต้อง
มีอยู่ อาบัติ ภิกษุพรั่งพร้อมด้วยทุกขเวทนา จึงต้อง
มีอยู่ อาบัติ ภิกษุพรั่งพร้อมด้วยอทุกขมสุขเวทนา จึงต้อง.

ว่าด้วยวัตถุแห่งการโจทเป็นต้น

[955] วัตถุแห่งการโจทมี 3 คือ เห็น 1 ได้ยิน 1 รังเกียจ 1
การให้จับสลากมี 3 คือ ปกปิด 1 เปิดเผย 1 กระซิบที่หู 1
ข้อห้ามมี 3 คือ ความมักมาก 1 ความไม่สันโดษ 1 ความไม่ขัดเกลา 1
ข้ออนุญาตมี 3 คือ ความมักน้อย 1 ความสันโดษ 1 ความขัดเกลา 1
ข้อห้ามแม้อื่นอีก 3 คือ ความมักมาก 1 ความไม่สันโดษ 1 ความ
ไม่รู้จักประมาณ 1
ข้ออนุญาตมี 3 คือ ความมักน้อย 1 ความสันโดษ 1 ความรู้จัก
ประมาณ 1
บัญญัติมี 3 คือ บัญญัติ 1 อนุบัญญัติ 1 อนุปันนบัญญัติ 1
บัญญัติแม้อื่นอีก 3 คือ สัพพัตถบัญญัติ 1 ปเทสบัญญัติ 1
สาธารณบัญญัติ 1
บัญญัติที่แม้อื่นอีก 3 คือ อสาธารณบัญญัติ 1 เอกโตบัญญัติ 1
อุภโตบัญญัติ 1.