อาสวะทั้งหลายย่อมไม่เจริญแก่บุคคล 2 พวก คือ ผู้สำคัญในอนาบัติ
ว่าเป็นอนาบัติ 1 ผู้สำคัญในอาบัติว่าเป็นอาบัติ 1
อาสวะทั้งหลายย่อมเจริญแก่บุคคลแม้อื่นอีก 2 พวก คือ ผู้สำคัญ
ในอธรรมว่าเป็นธรรม 1 ผู้สำคัญในธรรมว่าเป็นอธรรม 1
อาสวะทั้งหลายย่อมไม่เจริญแก่บุคคล 2 พวก คือ ผู้สำคัญในอธรรม
ว่าเป็นอธรรม 1 ผู้สำคัญในธรรมว่าเป็นธรรม 1
อาสวะทั้งหลายย่อมเจริญแก่บุคคลแม้อื่นอีก 2 พวก คือ ผู้สำคัญ
ในสภาพมิใช่วินัยว่าวินัย 1 ผู้สำคัญในวินัยว่าสภาพมิใช่วินัย 1
อาสวะทั้งหลายย่อมไม่เจริญแก่บุคคล 2 พวก คือ ผู้สำคัญในสภาพ
มิใช่วินัยว่าสภาพมิใช่วินัย 1 ผู้สำคัญในวินัยว่าวินัย 1.
หมวด 2 จบ

หัวข้อประจำหมวด

[953] สัญญา 1 ศรัทธา 1 สัทธรรม
1 บริขาร 1 บุคคล 1 จริง 1 ภูมิ 1
ออกไป 1 ถือเอา 1 สมาทาน 1 ทำ 1 ให้ 1
รับ 1 บริโภค 1 กลางคืน 1 อรุณ 1 ตัด 1
ปกปิด 1 ทรงไว้ 1 อุโบสถ 1 ปวารณา 1
กรรม 1 กรรมอื่นอีก 1 วัตถุ 1 วัตถุอื่น
อีก 1 โทษ 1 โทษอื่นอีก 2 สมบัติสอง
อย่าง 1 นานาสังวาสก์ 1 สมานสังวาสก์ 1

ปาราชิก 1 สังฆาทิเสส 1 ถุลลัจจัย 1
ปาจิตตีย์ 1 ปาฏิเทสนียะ 1 ทุกกฏ 1
ทุพภาสิต 1 อาบัติเจ็ด 1 กองอาบัติเจ็ด 1
สงฆ์แตกกัน 1 อุปสมบท 1 อุปสมบทอีก
สอง 1 ไม่อาศัยอยู่ 1 ไม่ให้ 1 อภัพบุคคล 1
ภัพบุคคล 1 แกล้ง 1 มีโทษ 1 คัดค้าน 1
ขับออกจากหมู่ 1 เรียกเข้าหมู่ 1 ปฏิญญา 1
รับ 1 ห้าม 1 ลบล้าง 1 โจท 1 กฐิน
2 อย่าง 1 จีวร 1 บาตร 1 เชิงบาตร 1
อธิษฐาน 2 อย่าง 1 วิกัป 2 วินัย 1 อรรถ
ที่สำเร็จในวินัย 1 ความขัดเกลา 1 ต้อง 1
ออก 1 ปริวาส 2 อย่าง 1 มานัต 2 อย่าง 1
รัตติเฉท 1 ไม่เอื้อเฟื้อ 1 เกลือ 2 ชนิด 1
เกลืออื่นอีก 3 ชนิด บริโภค 1 ด่า 1
ล่อเสียด 1 ฉันหมู่ 1 วันจำพรรษา 1 งด
ปาติโมกข์ 1 ภาระ 1 สมควร 1 อนาบัติ 1
อธรรม 1 วินัย อาสวะ 1.
หัวข้อประจำหมวด จบ

หมวดที่ 3

ว่าด้วยพระผู้มีพระภาคเจ้าทรงพระชนม์อยู่เป็นต้น

[954] มีอยู่ อาบัติ เมื่อพระผู้มีพระภาคเจ้ายังทรงพระชนม์ ภิกษุ
จึงต้อง เมื่อปรินิพพานแล้ว ไม่ต้อง
มีอยู่ อาบัติ เมื่อพระผู้มีพระภาคเจ้าปรินิพพานแล้ว ภิกษุจึงต้อง
เมื่อยังทรงพระชนม์ ไม่ต้อง
มีอยู่ อาบัติ เมื่อพระผู้มีพระภาคเจ้ายังทรงพระชนม์ก็ดี ปรินิพพาน
แล้วก็ดี ภิกษุต้อง
มีอยู่ อาบัติ ภิกษุต้องในกาล หาต้องในเวลาวิกาลไม่
มีอยู่ อาบัติ ภิกษุต้องในเวลาวิกาล หาต้องในกาลไม่
มีอยู่ อาบัติ ภิกษุต้องในกาล และในเวลาวิกาล
มีอยู่ อาบัติ ภิกษุต้องในกลางคืน หาต้องในกลางวันไม่
มีอยู่ อาบัติ ภิกษุต้องในกลางวัน หาต้องในกลางคืนไม่
มีอยู่ อาบัติ ภิกษุต้องในกลางคืน และกลางวัน
มีอยู่ อาบัติ ภิกษุมีพรรษา 10 จึงต้อง มีพรรษาหย่อน 10 ไม่ต้อง
มีอยู่ อาบัติ ภิกษุมีพรรษาหย่อน 10 จึงต้อง มีพรรษา 10 ไม่ต้อง
มีอยู่ อาบัติ ภิกษุมีพรรษา 10 และมีพรรษาหย่อน 10 ก็ต้อง
มีอยู่ อาบัติ ภิกษุมีพรรษา 5 จึงต้อง มีพรรษาหย่อน 5 ไม่ต้อง
มีอยู่ อาบัติ ภิกษุมีพรรษาหย่อน 5 จึงต้อง มีพรรษา 5 ไม่ต้อง
มีอยู่ อาบัติ ภิกษุมีพรรษา 5 และมีพรรษาหย่อน 5 ก็ต้อง