เมนู

มานัตตารหภิกษุ


[463] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ก็ภิกษุในธรรมวินัยนี้ ต้องอาบัติ
สังฆาทิเสส 2 ตัว ปิดบังไว้ 2 เดือน คือ เดือนหนึ่งรู้ปิดบังไว้ เดือน
หนึ่งไม่รู้ปิดบังไว้ เธอขอปริวาส 2 เดือน เพื่ออาบัติ 2 ตัว ปิดบัง
ไว้ 2 เดือนกะสงฆ์ สงฆ์ให้ปริวาส 2 เดือน เพื่ออาบัติ 2 ตัว ปิดบัง
ไว้ 2 เดือนแก่เธอ เมื่อเธอกำลังอยู่ปริวาส มีภิกษุรูปอื่นที่คงแก่เรียน
ชำนาญในคัมภีร์ ทรงธรรม ทรงวินัย ทรงมาติกา ฉลาด เฉียบแหลม
มีปัญญา มีความละอาย มีความรังเกียจ ใคร่ต่อสิกขา มาหาเธอ
ถามอย่างนี้ว่า ท่านทั้งหลาย ภิกษุนี้ ต้องอาบัติอะไร ภิกษุนี้อยู่
ปริวาสเพื่ออาบัติอะไร ภิกษุเหล่านั้นตอบอย่างนี้ว่า ท่าน ภิกษุนี้
ต้องอาบัติสังฆาทิเสส 2 ตัว ปิดบังไว้ 2 เดือน คือ เดือนหนึ่งรู้
ปิดบังไว้ เดือนหนึ่งไม่รู้ปิดบังไว้ เธอขอปริวาส 2 เดือน เพื่ออาบัติ
2 ตัว ปิดบังไว้ 2 เดือนกะสงฆ์ สงฆ์ได้ให้ปริวาส 2 เดือน เพื่อ
อาบัติ 2 ตัว ปิดบังไว้ 2 เดือนแก่เธอ ท่าน ภิกษุนี้ต้องอาบัติเหล่านั้น
ภิกษุนี้อยู่ปริวาสเพื่ออาบัติเหล่านั้น เธอกล่าวอย่างนี้ว่าท่านทั้งหลาย การ
ให้ปริวาสเพื่อเดือนที่รู้ปิดบังไว้ ไม่ชอบธรรม ความชอบธรรมย่อมฟังขึ้น
ส่วนการให้ปริวาสเพื่อเดือนที่ไม่รู้ปิดบังไว้ ไม่ชอบธรรม ความไม่ชอบ
ธรรมย่อมฟังไม่ขึ้น ภิกษุเป็นผู้ควรมานัต เพื่อเดือนนั้น.
[ 464] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ก็ภิกษุในธรรมวินัยนี้ ต้องอาบัติ
สังฆาทิเสส 2 ตัว ปิดบังไว้ 2 เดือน คือ เดือนหนึ่งระลึกได้ ปิดบัง