บังไว้ 2 เดือนแก่เธอ เมื่อเธอกำลังอยู่ปริวาส ไม่สงสัยอาบัติแม้นอกนี้
เธอคิดอย่างนี้ว่า เราแลต้องอาบัติสังฆาทิเสส 2 ตัว ปิดบังไว้ 2 เดือน
คือ ในอาบัติตัวหนึ่งไม่สงสัย อาบัติตัวหนึ่งสงสัย เรานั้นได้ขอปริวาส
2 เดือน เพื่ออาบัติตัวที่ไม่สงสัย ปิดบังไว้ 2 เดือนกะสงฆ์ สงฆ์ได้
ให้ปริวาส 2 เดือน เพื่ออาบัตินั้น ปิดบังไว้ 2 เดือนแก่เรานั้น
เรานั้นกำลังอยู่ปริวาส ไม่สงสัยในอาบัติแม้นอกนี้ ไฉนหนอ เราจึง
ขอปริวาส 2 เดือน เพื่ออาบัติแม้นอกนี้ ปิดบังไว้ 2 เดือนกะสงฆ์
เธอขอปริวาส 2 เดือน เพื่ออาบัติแม้นอกนี้ ปิดบังไว้ 2 เดือนกะสงฆ์
สงฆ์ให้ปริวาส 2 เดือน เพื่ออาบัติแม้นอกนี้ ปิดบังไว้ 2 เดือนแก่เธอ
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ภิกษุนั้นพึงเทียบเคียงอาบัตินั้น แล้วอยู่ปริวาส
2 เดือน.

มานัตตารหภิกษุ

[53] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ก็ภิกษุในธรรมวินัยนี้ ต้องอาบัติ
สังฆาทิเสส 2 ตัว ปิดบังไว้ 2 เดือน คือ อาบัติตัวหนึ่งรู้ปิดบังไว้
อาบัติตัวหนึ่งไม่รู้ปิดบังไว้ เธอขอปริวาส 2 เดือน เพื่ออาบัติเหล่านั้น
ปิดบังไว้ 2 เดือนกะสงฆ์ สงฆ์ให้ปริวาส 2 เดือน เพื่ออาบัติเหล่านั้น
ปิดบังไว้ 2 เดือนแก่เธอ เมื่อเธอกำลังอยู่ปริวาส มีภิกษุรูปอื่นที่คงแก่
เรียน ชำนาญในคัมภีร์ ทรงธรรม ทรงวินัย ทรงมาติกา ฉลาด
เฉียบแหลม มีปัญญา มีความละอาย มีความรังเกียจ ใคร่ขอสิกขา
มาหา เธอถามอย่างนี้ว่า ท่านทั้งหลาย ภิกษุนี้ต้องอาบัติอะไร ภิกษุนี้
อยู่ปริวาสเพื่ออาบัติอะไร ภิกษุเหล่านั้นตอบอย่างนี้ว่า ท่าน ภิกษุนี้