อันเตวาสิกผู้พระพฤติมิชอบ อาจารย์จะไม่ประณามไม่ได้ รูปใดไม่ประณาม
ต้องอาบัติทุกกฏ.

องค์แห่งการประณาม

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย อาจารย์พึงประณามอันเตวาสิกผู้ประกอบด้วยองค์
1. หาความรักใคร่อย่างยิ่งในอาจารย์มิได้.
2. หาความเลื่อมใสอย่างยิ่งมิได้.
3. หาความละอายอย่างยิ่งมิได้.
4 หาความเคารพอย่างยิ่งมิได้ และ
5. หาความหวังดีต่ออย่างยิ่งมิได้.
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย อาจารย์พึงประณามอันเตวาสิกผู้ประกอบด้วยองค์
5 นี้แล.
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย อาจารย์ไม่พึงประณามอันเตวาสิก ผู้ประกอบ
ด้วยองค์ 5 คือ:-
1. มีความรักใคร่อย่างยิ่งในอาจารย์.
2. มีความเลื่อมใสอย่างยิ่ง.
3. มีความละอายอย่างยิ่ง.
4. มีความเคารพอย่างยิ่ง และ
5. มีความหวังดีต่ออย่างยิ่ง.
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย อาจารย์ไม่พึงประณามอันเตวาสิก ผู้ประกอบ
ด้วยองค์ 5 นี้แล.

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย อันเตวาสิกผู้ประกอบด้วยองค์ 5 ควรประณาม
1. หาความรักใคร่อย่างยิ่งในอาจารย์มิได้.
2. หาความเลื่อมใสอย่างยิ่งมิได้.
3. หาความละอายอย่างยิ่งมิได้.
4. หาความเคารพอย่างยิ่งมิได้ และ
5. หาความหวังดีต่ออย่างยิ่งมิได้.
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย อันเตวาสิกผู้ประกอบด้วยองค์ 5 นี้แล ควร
ประณาม.
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย อันเตวาสิกผู้ประกอบด้วยองค์ 5 ไม่ควรประณาม
1. มีความรักใคร่อย่างยิ่งในอาจารย์.
2. มีความเลื่อมใสอย่างยิ่ง.
3. มีความละอายอย่างยิ่ง.
4. มีความเคารพอย่างยิ่ง และ
5 มีความหวังดีต่ออย่างยิ่ง.
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย อันเตวาสิกผู้ประกอบด้วยองค์ 5 นี้แล ไม่ควร
ประณาม.
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย อันเตวาสิกผู้ประกอบด้วยองค์ 5 อาจารย์เมื่อไม่
ประณาม มีโทษ เมื่อประณาม ไม่มีโทษ คือ:-
1. หาความรักใคร่อย่างยิ่งในอาจารย์มิได้
2. หาความเลื่อมใสอย่างยิ่งมิได้.

3. หาความละอายอย่างยิ่งมิได้.
4. หาความเคารพอย่างยิ่งมิได้ และ
5. หาความหวังดีต่ออย่างยิ่งมิได้.
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย อันเตวาสิกผู้ประกอบด้วยองค์ 5 นี้แล อาจารย์
เมื่อไม่ประณาม มีโทษ เมื่อประณาม ไม่มีโทษ.
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย อันเตวาสิกผู้ประกอบด้วยองค์ 5 อาจารย์เมื่อ
ประณาม มีโทษ เมื่อไม่ประณาม ไม่มีโทษ คือ:-
1. มีความรักใคร่อย่างยิ่งในอาจารย์.
2. มีความเลื่อมใสอย่างยิ่ง.
3. มีความละอายอย่างยิ่ง.
4. มีความเคารพอย่างยิ่ง และ
5. มีความหวังดีต่ออย่างยิ่ง
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย อันเตวาสิกผู้ประกอบด้วยองค์ 5 นี้แล อาจารย์
เมื่อประณาม มีโทษ เมื่อไม่ประณาม ไม่มีโทษ.

การให้นิสัย

[96] ก็โดยสมัยนั้นแล ภิกษุทั้งหลายคิดว่า เรามีพรรษาได้ 10 แล้ว
เรามีพรรษาได้ 10 แล้ว ดังนี้ แต่ยังเป็นผู้เขลา ไม่เฉียบแหลม ย่อมให้นิสัย
ปรากฏว่าพวกอาจารย์เป็นผู้เขลา พวกอันเตวาสิกเป็นผู้ฉลาด ปรากฏว่าพวก
อาจารย์เป็นผู้ไม่เฉียบแหลม พวกอันเตวาสิกเป็นผู้เฉียบแหลม ปรากฏว่าพวก
อาจารย์เป็นผู้ได้ยินได้ฟังน้อย พวกอันเตวาสิกเป็นผู้ได้ยินได้ฟังมาก, ปรากฏ
ว่าพวกอาจารย์เป็นผู้มีปัญญาทราม พวกอันเตวาสิกเป็นผู้มีปัญญา.