สิกขาบทวิภังค์

[139] ที่ชื่อว่า ผ้าห่มหนัก ได้แก่ผ้าชนิดหนึ่งที่สำหนับห่มในฤดู
หนาว
บทว่า ผู้จะให้จ่าย คือ ผู้จะขอ.
บทว่า พึงให้จ่ายได้เพียงราคา 4 กังสะเป็นอย่างยิ่ง คือ ให้
จ่ายผ้ามีราคาเพียง 6 กหาปนะได้.
คำว่า ถ้าให้จ่ายยิ่งกว่านั้น ความว่า ขอผ้ามีราคาเกินกว่านั้นเป็น
ทุกกฏในประโยค เป็นนิสสัคคีย์ด้วยได้ผ้ามา ต้องเสียสละแก่สงฆ์ คณะ หรือ
ภิกษุณีรูปหนึ่ง.
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ก็แลผ้าเป็นนิสสัคคีย์นั้น อันภิกษุณีพึงเสียสละ
อย่างนี้.

วิธีเสียสละ

เสียสละแก่สงฆ์

ภิกษุณีรูปนั้นพึงเข้าไปหาสงฆ์ . . .แม่เจ้า ผ้าห่มหนักผืนนี้ของข้าพเจ้า
มีราคาสูงเกิน 4 กังสะ ขอได้มา เป็นของจำจะสละ ข้าพเจ้าสละผ้าห่มหนัก
ผืนนี้แก่สงฆ์. . . สงฆ์พึงให้ผ้าห่มหนักผืนนี้แก่ภิกษุณีชื่อนี้ ดังนี้.

เสียสละแก่คณะ

ภิกษุณีรูปนั้นพึงเข้าไปหาภิกษุณีหลายรูป. . . แม่เจ้าทั้งหลาย พึงให้
ผ้าห่มหนักผืนนี้แก่ภิกษุณีมีชื่อนี้ ดังนี้.

เสียสละแก่ภิกษุรูปหนึ่ง

ภิกษุณีรูปนั้นพึงเข้าไปหาภิกษุณีรูปหนึ่ง. . . ข้าพเจ้าให้ผ้าห่มหนักผืน
นี้แก่แม่เจ้า ดังนี้.

บทภาชนีย์

ติกะนิสสัคคิยปาจิตตีย์

[140] ผ้าห่มหนักมีราคาเกิน 4 กังสะ ภิกษุณีสำคัญว่าเกิน ขอได้มา
เป็นนิสสัคคีย์ ต้องอาบัติปาจิตตีย์.
ผ้าห่มหนักมีราคาเกิน 4 กังสะ ภิกษุณีสงสัย ขอได้มา เป็นนิสสัคคีย์
ต้องอาบัติปาจิตตีย์.
ผ้าห่มหนักมีราคาเกิน 4 กังสะ ภิกษุณีสำคัญว่าหย่อน ขอได้มา เป็น
นิสสัคคีย์ ต้องอาบัติปาจิตตีย์.

ทุกะทุกกฏ

ผ้าห่มหนักราคาหย่อน 4 กังสะ ภิกษุณีสำคัญว่าเกิน ต้องอาบัติ
ทุกกฏ.
ผ้าห่มหนักมีราคาหย่อน 4 กังสะ ภิกษุณีสงสัย ต้องอาบัติทุกกฏ.

ไม่ต้องอาบัติ

ผ้าห่มหนักมีราคาหย่อน 4 กังสะ ภิกษุณีสำคัญว่าหย่อน ไม่ต้อง
อาบัติ.

อนาปัตติวาร

[141] ขอผ้าห่มหนักมีราคา 4 กังสะ เป็นอย่างยิ่ง 1 ขอผ้าห่มหนัก
มีราคาหย่อน 4 กังสะ 1 ขอต่อญาติ 1 ขอต่อคนปวารณา 1 ขอเพื่อประโยชน์
ของผู้อื่น 1 จ่ายมาด้วยทรัพย์ของตน 1 ทายกประสงค์ให้จ่ายผ้าห่มหนักมีราคา