‘‘รตฺติยา ปุริเม ยาเม, ปุพฺพชาติมนุสฺสรุํ;
รตฺติยา มชฺฌิเม ยาเม, ทิพฺพจกฺขุํ วิโสธยุํ;
รตฺติยา ปจฺฉิเม ยาเม, ตโมขนฺธํ ปทาลยุํฯ
[121]
‘‘อุฏฺฐาย ปาเท วนฺทิํสุ, ‘กตา เต อนุสาสนี;
อินฺทํว เทวา ติทสา, สงฺคาเม อปราชิตํ;
ปุรกฺขตฺวา วิหสฺสาม [วิหราม (สี.), วิหริสฺสาม (สฺยา.)], เตวิชฺชามฺห อนาสวา’’’ติฯ
อิตฺถํ สุทํ ติํสมตฺตา เถรี ภิกฺขุนิโย ปฏาจาราย สนฺติเก อญฺญํ พฺยากริํสูติฯ
12. จนฺทาเถรีคาถา
[122]
‘‘ทุคฺคตาหํ ปุเร อาสิํ, วิธวา จ อปุตฺติกา;
วินา มิตฺเตหิ ญาตีหิ, ภตฺตโจฬสฺส นาธิคํฯ
[123]
‘‘ปตฺตํ ทณฺฑญฺจ คณฺหิตฺวา, ภิกฺขมานา กุลา กุลํ;
สีตุณฺเหน จ ฑยฺหนฺตี, สตฺต วสฺสานิ จาริหํฯ
[124]
‘‘ภิกฺขุนิํ ปุน ทิสฺวาน, อนฺนปานสฺส ลาภินิํ;
อุปสงฺกมฺม อโวจํ [อโวจิํ (ก.)], ‘ปพฺพชฺชํ อนคาริยํ’ฯ
[125]
‘‘สา จ มํ อนุกมฺปาย, ปพฺพาเชสิ ปฏาจารา;
ตโต มํ โอวทิตฺวาน, ปรมตฺเถ นิโยชยิฯ
[126]
‘‘ตสฺสาหํ วจนํ สุตฺวา, อกาสิํ อนุสาสนิํ;
อโมโฆ อยฺยาโยวาโท, เตวิชฺชามฺหิ อนาสวา’’ติฯ
… จนฺทา เถรี…ฯ
ปญฺจกนิปาโต นิฏฺฐิโตฯ
6. ฉกฺกนิปาโต
1. ปญฺจสตมตฺตาเถรีคาถา
[127]
‘‘ยสฺส มคฺคํ น ชานาสิ, อาคตสฺส คตสฺส วา;
ตํ กุโต จาคตํ สตฺตํ [สนฺตํ (สี.), ปุตฺตํ (สฺยา.)], ‘มม ปุตฺโต’ติ โรทสิฯ
[128]
‘‘มคฺคญฺจ โขสฺส [โข’ถ (สฺยา. ก.)] ชานาสิ, อาคตสฺส คตสฺส วา;
น นํ สมนุโสเจสิ, เอวํธมฺมา หิ ปาณิโนฯ
[129]
‘‘อยาจิโต ตตาคจฺฉิ, นานุญฺญาโต [อนนุญฺญาโต (สี. สฺยา.)] อิโต คโต;
กุโตจิ นูน อาคนฺตฺวา, วสิตฺวา กติปาหกํ;
อิโตปิ อญฺเญน คโต, ตโตปญฺเญน คจฺฉติฯ
[130]
‘‘เปโต มนุสฺสรูเปน, สํสรนฺโต คมิสฺสติ;
ยถาคโต ตถา คโต, กา ตตฺถ ปริเทวนา’’ฯ
[131]
‘‘อพฺพหี [อพฺพุยฺหํ (สฺยา.)] วต เม สลฺลํ, ทุทฺทสํ หทยสฺสิตํ;
ยา เม โสกปเรตาย, ปุตฺตโสกํ พฺยปานุทิฯ
[132]
‘‘สาชฺช อพฺพูฬฺหสลฺลาหํ, นิจฺฉาตา ปรินิพฺพุตา;
พุทฺธํ ธมฺมญฺจ สงฺฆญฺจ, อุเปมิ สรณํ มุนิํ’’ฯ
อิตฺถํ สุทํ ปญฺจสตมตฺตา เถรี ภิกฺขุนิโย…เป.…ฯ
2. วาเสฏฺฐีเถรีคาถา
[133]
‘‘ปุตฺตโสเกนหํ อฏฺฏา, ขิตฺตจิตฺตา วิสญฺญินี;
นคฺคา ปกิณฺณเกสี จ, เตน เตน วิจาริหํฯ
[134]
‘‘วีถิ [วสิํ (สี.)] สงฺการกูเฏสุ, สุสาเน รถิยาสุ จ;
อจริํ ตีณิ วสฺสานิ, ขุปฺปิปาสาสมปฺปิตาฯ
[135]
‘‘อถทฺทสาสิํ สุคตํ, นครํ มิถิลํ ปติ [คตํ (ก.)];
อทนฺตานํ ทเมตารํ, สมฺพุทฺธมกุโตภยํฯ
[136]
‘‘สจิตฺตํ ปฏิลทฺธาน, วนฺทิตฺวาน อุปาวิสิํ;
โส เม ธมฺมมเทเสสิ, อนุกมฺปาย โคตโมฯ
[137]
