สิกขาบทวิภังค์ อันภิกษุผู้ฉันอาหารพึงแลดูในบาตร ฉันบิณฑบาต ภิกษุใดอาศัยความ อนาปัตติวาร ไม่แกล้ง 1 เผลอ 1 ไม่รู้ตัว 1 อาพาธ 1 มีอันตราย 1 วิกลจริต 1 สักกัจจวรรค สิกขาบทที่ 3 [832] สาวัตถีนิทาน. ครั้งนั้น พระฉัพพัคคีย์ฉันบิณฑบาตเจาะลง พระบัญญัติ 178. 33. ภิกษุพึงทำความศึกษาว่า เราจักฉันบิณฑบาตไม่ สิกขาบทวิภังค์ อันภิกษุพึงฉันบิณฑบาตเกลี่ยให้เสมอ ภิกษุใดอาศัยความไม่เอื้อเฟื้อ อนาปัตติวาร ไม่แกล้ง 1 เผลอ 1 ไม่รู้ด้วย 1 อาพาธ 1 ตักให้ภิกษุอื่น เว้า
สักกัจจวรรค สิกขาบทที่ 4 [833] สาวัตถีนิทาน. ครั้งนั้น พระฉัพพัคคีย์ฉันบิณฑบาต ฉัน พระบัญญัติ 179. 34. ภิกษุพึงทำความศึกษาว่า เราจักฉันบิณฑบาตมี สิกขาบทวิภังค์ ที่ชื่อว่า สูปะ มีสองชนิด คือ สูปะทำด้วยถั่วเขียว 1 สูปะทำด้วย อนาปัตติวาร ไม่แกล้ง 1 เผลอ 1 ไม่รู้ตัว 1 อาพาธ 1 ฉันกับข้าวอย่างอื่น ๆ 1 สักกัจจวรรค สิกขาบทที่ 5 [834] สาวัตถีนิทาน. ครั้งนั้น พระฉัพพัคคีย์ฉันบิณฑบาตขยุ้มลง |