เมนู

วรรคที่ 4 สักกัจจวรรค


สิกขาบทที่ 1


[830] สาวัตถีนิทาน. ครั้งนั้น พระฉัพพัคคีย์ฉันบิณฑบาตโดยไม่
เอาใจใส่ ทำอาการดุจไม่อยากฉัน . . .

พระบัญญัติ


176. 31. ภิกษุพึงทำความศึกษาว่า เราจักฉันบิณฑบาต
โดยเอื้อเฟื้อ.

สิกขาบทวิภังค์


อันภิกษุพึงฉันบิณฑบาตโดยไม่รังเกียจ ภิกษุใดอาศัยความไม่เอื้อเฟื้อ
ฉันบิณฑบาตโดยรังเกียจ ทำอาการดุจไม่อยากฉัน ต้องอาบัติทุกกฏ.

อนาปัตติวาร


ไม่แกล้ง 1 เผลอ 1 ไม่รู้ตัว 1 อาพาธ 1 มีอันตราย 1 วิกลจริต 1
อาทิกันมิกะ 1 ไม่ต้องอาบัติแล.
สักกัจจวรรค สิกขาบทที่ 1 จบ

สักกัจจวรรค สิกขาบทที่ 2


[831] สาวัตถีนิทาน. ครั้งนั้น พระฉัพพัคคีย์ฉันบิณฑบาตพลาง
เหลียวแลไปในที่นั้น ๆ เมื่อเขาเกลี่ยบิณฑบาตลงก็ดี เมื่อเกลี่ยเสร็จแล้วก็ดี หา
รู้สึกตัวไม่ . . .

พระบัญญัติ


177. 32. ภิกษุพึงทำความศึกษาว่า เราจักจ้องดูอยู่ในบาตร
ฉันบิณฑบาต.