อนาปัตติวาร ไม่แกล้ง 1 เผลอ 1 ไม่รู้ตัว 1 อาพาธ 1 มีอันตราย 1 วิกลจริต 1 อุชชัคฆิกวรรค สิกขาบทที่ 4 [813] สาวัตถีนิทาน ครั้งนั้น พระฉัพพัคคีย์นั่งส่งเสียงตะเบ็งเสียง พระบัญญัติ 159. 14. ภิกษุพึงทำความศึกษาว่า เราจักมีเสียงน้อย นั่ง สิกขาบทวิภังค์ อันภิกษุพึงมีเสียงเบา นั่งในละแวกบ้าน ภิกษุใดอาศัยความไม่เอื้อเฟื้อ อนาปัตติวาร ไม่แกล้ง 1 เผลอ 1 ไม่รู้ตัว 1 อาพาธ 1 มีอันตราย 1 วิกลจริต 1 อุชชัคฆิกวรรค สิกขาบทที่ 5 [814] สาวัตถีนิทาน ครั้งนั้น พระฉัพพัคคีย์เดินโคลงกายไปใน
พระบัญญัติ 160. 15. ภิกษุพึงทำความศึกษาว่า เราจักไม่เดินโยกกาย สิกขาบทวิภังค์ อันภิกษุไม่พึงเดินโคลงกายไปในละแวกบ้าน พึงประคองกายเดินไป อนาปัตติวาร ไม่แกล้ง 1 เผลอ 1 ไม่รู้ตัว 1 อาพาธ 1 มีอันตราย 1 วิกลจริต 1 อุชชัคฆิกวรรค สิกขาบทที่ 6 [815] สาวัตถีนิทาน ครั้งนั้น พระฉัพพัคคีย์นั่งโคลงกายอยู่ใน พระบัญญัติ 161. 16. ภิกษุพึงทำความศึกษาว่า เราจักไม่นั่งโยกกาย สิกขาบทวิภังค์ อันภิกษุไม่พึงนั่งโคลงกายในละแวกบ้าน พึงนั่งประคองกาย ภิกษุใด |