เมนู

พระบัญญัติ


157. 12. ภิกษุพึงทำความศึกษาว่า เราจักไม่นั่งในละแวก
บ้าน ด้วยทั้งความหัวเราะลั่น.

สิกขาบทวิภังค์


อันภิกษุไม่พึงนั่งหัวเราะลั่นในละแวกบ้าน ภิกษุใดอาศัยความไม่
เอื้อเฟื้อ นั่งในละแวกบ้านหัวเราะลั่น ต้องอาบัติทุกกฏ.

อนาปัตตวาร


ไม่แกล้ง 1 เผลอ 1 ไม่รู้ตัว 1 อาพาธ* 1 ทำอาการเพียงยิ้มแย้มใน
เมื่อมีเรื่องที่น่าขัน 1 มีอันตราย2 1 วิกลจริต 1 อาทิกัมมิกะ 1 ไม่ต้อง
อาบัติแล.
อุชชัคฆิกวรรค สิกขาบทที่ 2 จบ

อุชชัคฆิกวรรค สิกขาบทที่ 3


[812] สาวัตถีนิทาน ครั้งนั้น พระฉัพพัคคีย์เดินส่งเสียงตะเบ็ง
เสียงตะโกน ไปในละแวกบ้าน . . .

พระบัญญัติ


158 . 13. ภิกษุพึงทำความศึกษาว่า เราจักมีเสียงน้อยไป
ในละแวกบ้าน.

สิกขาบทวิภังค์


อันภิกษุพึงมีเสียงเบาเดินไปในละแวกบ้าน ภิกษุใดอาศัยความไม่
เอื้อเฟื้อ เดินส่งเสียงตะเบ็งเสียงตะโกนไปในละแวกบ้าน ต้องอาบัติทุกกฏ.
1. 2. แม้บาลี 2 บทนี้ ก็ควรพิจารณาโดยนัยดังกล่าวแล้ว.

อนาปัตติวาร


ไม่แกล้ง 1 เผลอ 1 ไม่รู้ตัว 1 อาพาธ 1 มีอันตราย 1 วิกลจริต 1
อาทิกัมมิกะ 1 ไม่ต้องอาบัติแล.
อุชชัคฆิกวรรค สิกขาบทที่ 3 จบ

อุชชัคฆิกวรรค สิกขาบทที่ 4


[813] สาวัตถีนิทาน ครั้งนั้น พระฉัพพัคคีย์นั่งส่งเสียงตะเบ็งเสียง
ตะโกนลั่น อยู่ในละแวกบ้าน . . .

พระบัญญัติ


159. 14. ภิกษุพึงทำความศึกษาว่า เราจักมีเสียงน้อย นั่ง
ในละแวกบ้าน.

สิกขาบทวิภังค์


อันภิกษุพึงมีเสียงเบา นั่งในละแวกบ้าน ภิกษุใดอาศัยความไม่เอื้อเฟื้อ
ส่งเสียงตะเบ็งเสียงตะโกน นั่งในละแวกบ้าน ต้องอาบัติทุกกฏ.

อนาปัตติวาร


ไม่แกล้ง 1 เผลอ 1 ไม่รู้ตัว 1 อาพาธ 1 มีอันตราย 1 วิกลจริต 1
อาทิกัมมิกะ 1 ไม่ต้องอาบัติแล.
อุชชัคฆิกวรรค สิกขาบทที่ 4 จบ

อุชชัคฆิกวรรค สิกขาบทที่ 5


[814] สาวัตถีนิทาน ครั้งนั้น พระฉัพพัคคีย์เดินโคลงกายไปใน
ละแวกบ้าน วางท่าภาคภูมิ . . .