เมนู

พระบัญญัติ


157. 12. ภิกษุพึงทำความศึกษาว่า เราจักไม่นั่งในละแวก
บ้าน ด้วยทั้งความหัวเราะลั่น.

สิกขาบทวิภังค์


อันภิกษุไม่พึงนั่งหัวเราะลั่นในละแวกบ้าน ภิกษุใดอาศัยความไม่
เอื้อเฟื้อ นั่งในละแวกบ้านหัวเราะลั่น ต้องอาบัติทุกกฏ.

อนาปัตตวาร


ไม่แกล้ง 1 เผลอ 1 ไม่รู้ตัว 1 อาพาธ* 1 ทำอาการเพียงยิ้มแย้มใน
เมื่อมีเรื่องที่น่าขัน 1 มีอันตราย2 1 วิกลจริต 1 อาทิกัมมิกะ 1 ไม่ต้อง
อาบัติแล.
อุชชัคฆิกวรรค สิกขาบทที่ 2 จบ

อุชชัคฆิกวรรค สิกขาบทที่ 3


[812] สาวัตถีนิทาน ครั้งนั้น พระฉัพพัคคีย์เดินส่งเสียงตะเบ็ง
เสียงตะโกน ไปในละแวกบ้าน . . .

พระบัญญัติ


158 . 13. ภิกษุพึงทำความศึกษาว่า เราจักมีเสียงน้อยไป
ในละแวกบ้าน.

สิกขาบทวิภังค์


อันภิกษุพึงมีเสียงเบาเดินไปในละแวกบ้าน ภิกษุใดอาศัยความไม่
เอื้อเฟื้อ เดินส่งเสียงตะเบ็งเสียงตะโกนไปในละแวกบ้าน ต้องอาบัติทุกกฏ.
1. 2. แม้บาลี 2 บทนี้ ก็ควรพิจารณาโดยนัยดังกล่าวแล้ว.