เมนู

วรรคที่ 2 อุชชัคฆิกวรรค


[810] สาวัตถีนิทาน ครั้งนั้น พระฉัพพัคคีย์เดินหัวเราะลั่นไปใน
ละแวกบ้าน. . .

พระบัญญัติ


156. 11. ภิกษุพึงทำความศึกษาว่า เราจักไม่ไปในละแวก
บ้าน ด้วยทั้งความหัวเราะลั่น.

สิกขาบทวิภังค์


อันภิกษุไม่พึงเดินหัวเราะลั่นไปในละแวกบ้าน ภิกษุใดอาศัยความไม่
เอื้อเฟื้อ เดินหัวเราะลั่นไปในละแวกบ้าน ต้องอาบัติทุกกฏ.

อนาปัตติวาร


ไม่แกล้ง 1 เผลอ 1 ไม่รู้ตัว 1 อาพาธ1 1 ทำอาการเพียงยิ้มแย้ม
ในเมื่อมีเรื่องที่น่าขัน 1 มีอันตราย2 1 วิกลจริต 1 อาทิกัมมิกะ 1 ไม่ต้อง
อาบัติแล.
อุชชัคฆิกวรรค สิกขาบทที่ 1 จบ

อุชชัคฆิกวรรค สิกขาบทที่ 2


[811] สาวัตถีนิทาน ครั้งนั้น พระฉัพพัคคีย์นั่งหัวเราะลั่นอยู่ ใน
ละแวกบ้าน...
1. 2. บาลี 2 บทนี้ ควรพิจารณา เพราะคนไข้ไม่ต้องการหัวเราะ และในคราวมีอันตราย
ก็ไม่จำเป็นหัวเราะ