ปริณามนสิกขาบทที่ 12

วินิจฉัย ในสิกขาบทที่ 12 พึงทราบดังนี้:-
คำที่จะพึงกล่าวทั้งหมด มีนัยดังกล่าวแล้วในปริณามนสิกขาบท ใน
ติงสกัณฑ์นั้น เป็นนิสสัคติยปาจิตตีย์ เพราะน้อมมาเพื่อตน ในสิกขาบทนี้
เป็นปาจิตตีย์ล้วน เพราะน้อมไปเพื่อบุคคล (อื่น).
สิกขาบทนี้ มีสมุฏฐาน 3 เป็นกิริยา สัญญาวิโมกข์ สจิตตกะ โลก-
วัชชะ กายกรรม วจีกรรม อกุศลจิต มีเวทนา 3 ดังนี้แล.
ปริณามนสิกขาบทที่ 12 จบ
สหธรรมิกวรรคที่ 8 จบบริบูรณ์
ตามวรรณนานุกรม

หัวข้อประจำเรื่อง

1. สหธัมมิกสิกขาบท ว่าด้วยการว่ากล่าวโดยถูกธรรม
2. วิวัณณนสิกขาบท ว่าด้วยการก่นสิกขาบท
3. โมหนสิกขาบท ว่าด้วยการแสร้งทำหลง
4. ปหารทานสิกขาบท ว่าด้วยการให้ประหาร
5. ตลสัตติกสิกขาบท ว่าด้วยการเงื้อหอกคือฝ่ามือ
6. อมูลกสิกขาบท ว่าด้วยการโจทด้วยอาบัติไม่มีมูล
7. สัญจิจจสิกขาบท ว่าด้วยการแกล้งก่อความรำคาญ
8. อุปัสสุติกสิกขาบท ว่าด้วยการแอบฟัง
9. กัมมปฏิพาหนสิกขาบท ว่าด้วยการคัดค้านกรรม
10. ฉันทาทานสิกขาบท ว่าด้วยการไม่ให้ฉันทะ
11. ทัพพสิกขาบท ว่าด้วยเรื่องท่านพระทัพพมัลลบุตร
12. ปริณามนสิกขาบท ว่าด้วยการน้อมลาภสงฆ์

ปาจิตตีย์ วรรคที่ 9

รตนวรรค สิกขาบทที่ 1

เรื่องพระเจ้าปเสนทิโกศล

[731] โดยสมัยนั้น พระผู้มีพระภาคพุทธเจ้าประทับ อยู่ ณ พระ-
เชตวัน อารามของอนาถบิณฑิกคหบดี เขตพระนครสาวัตถี ครั้งนั้น พระเจ้า-
ปเสนทิโกศลตรัสสั่งเจ้าหน้าที่ผู้รักษาพระราชอุทยานว่า ดูก่อนพนาย เจ้าจง
ไปตกแต่งอุทยานให้เรียบร้อย เราจักประพาสอุทยาน.
เจ้าหน้าที่รักษาพระราชอุทยานผู้นั้น รับสนองพระบรมราชโองการ
แล้วตกแต่งพระราชอุทยานอยู่ ได้เห็นพระผู้มีพระภาคเจ้าประทับนั่งอยู่ ณ โคน
ไม้ต้นหนึ่ง ครั้นแล้ว จึงเข้าเฝ้าพระเจ้าปเสนทิโกศล กราบทูลว่า ขอเดชะ
พระราชอุทานเรียบร้อยแล้ว และพระผู้มีพระภาคเจ้าประทับอยู่ ณ โคนไม้ใน
พระราชอุทยานนั้น พระพุทธเจ้าข้า.
ท้าวเธอรับสั่งว่า ช่างเถอะพนาย เราจักเฝ้าพระผู้มีพระภาคพุทธเจ้า
ครั้นแล้วเสด็จไปสู่พระราชอุทยาน เข้าเผ้าพระผู้มีพระภาคเจ้า ขณะนั้นมี
อุบายสกผู้หนึ่งนั่งเฝ้าพระผู้มีพระภาคเจ้าอยู่ใกล้ ๆ ท้าวเธอได้ทอดพระเนตรเห็น
อุบาสกนั้นนั่งเฝ้าอยู่ใกล้พระผู้มีพระภาคเจ้า ทรงตกพระทัยยืนชะงักอยู่ ครั้น
แล้วทรงพระดำริว่า บุรุษผู้นี้คงไม่ใช่คนต่ำช้า เพราะเฝ้าพระผู้มีพระภาคเจ้า
อยู่ใกล้ ๆ ได้ ดังนี้ แล้วเข้าไปถวายบังคมพระผู้มีพระภาคเจ้าประทับนั่ง ณ
ราชอาสน์อันสมควรส่วนข้างหนึ่ง.