จริงอยู่ อุโบสถ 9 เหล่านี้ คือ จาตุทสีอุโบสถ ปัณณรสีอุโบสถ
สามัคคีอุโบสถ สังฆอุโบสถ คณอุโบสถ ปุคคลอุโบสถ สุตตุทเทสอุโบสถ
ปาริสุทธิอุโบสถ อธิษฐานอุโบสถ ทั้งหมดนั้น เนื่องด้วยพระวินัยธร. และ
ถึงแม้ปวารณา 9 เหล่านี้คือ จาตุทสีปวารณา ปัณณรสีปวารณา สามัคคี-
ปวารณา สังฆปวารณา คณปวารณา ปุคคลปวารณา เตวาจิกาปวารณา
เทววาจิกาปวารณา สมานวัสสิกาปวารณา ก็เนื่องด้วยพระวินัยธร เธอเป็น
ใหญ่แห่งปวารณา 9 นั้น เพราะเป็นหน้าที่ของเธอ ด้วยประการฉะนี้ ถึง
สังฆกรรมทั้ง 4 นี้คือ อปโลกนกรรม ญัตติกรรม ญัตติทุติยกรรม ญัตติ-
จตุตถกรรมก็ดี ทั้งบรรพชา และอุปสมบทแห่งกุลบุตรทั้งหลาย อันเธอเป็น
อุปัชฌาย์ทำนี้ก็ดี ก็เรื่องด้วยพระวินัยธรทั้งนั้น. ผู้อื่นถึงทรงปิฏก 2 ก็ไม่ได้
เพื่อทำกรรมนี้เลย. เธอเท่านั้นให้นิสัย ให้สามเณรอุปัฏฐาก. ผู้อื่นย่อมไม่ได้
เพื่อให้นิสัย ไม่ได้เพื่อให้สามเณรอุปัฏฐากเลย. แต่เมื่อหวังเฉพาะการอุปัฎฐาก
ของสามเณร ย่อมได้เพื่อจะให้ถืออุปัชฌาย์ในสำนักของพระวินัยธรก่อนแล้ว
จงยินดีข้อวัตรปฏิบัติ.
ก็บรรดาสังฆกรรมมีอุโบสถกรรมเป็นต้นนี้ การให้นิสัยและการให้
สามเณรอุปัฏฐากเป็นองค์เดียวกัน. อานิสงส์ 5 อย่างก่อน รวมกับอานิสงส์
ข้อหนึ่งในอานิสงส์ 6 เหล่านี้ จึงเป็น 6 ด้วยประการฉะนี้. รวมกับอานิสงส์
2 ข้อ จึงเป็น 7, รวมกับอานิสส์ 3 ข้อจึงเป็น 8, รวมกับอานิสงส์ 4 ข้อ
จึงเป็น 9 รวมกับอานิสงส์ 5 ข้อ จึงเป็น 10, รวมกับอานิสงส์แม้ทั้งหมด
นั่นจึงเป็น 11, ด้วยประการดังกล่าวมานี้ บุคคลผู้ทรงวินัย บัณฑิตพึงทราบ
ว่า ย่อมได้อานิสงส์ 5-6-7-8-9-10 และ 11 อย่างนี้.

[จุดประสงค์ในการสรรเสริญวินัยปริยัติ]

พระผู้มีพระภาคเจ้าเมือทรงแสดงอานิสงส์เหล่านี้ อย่างนี้ บัณฑิตพึง
ทราบว่า ทรงพรรณนาคุณแห่งการเรียนพระวินัย