หัวข้อประจำเรื่อง

1. อสัมมตภิกขุโนวาทสิกขาบท ว่าด้วยสั่งสอนภิกษุณี
2. อัตถังคตสิกขาบท ว่าด้วยสั่งสอนภิกษุณีเมื่อ
อาทิตย์ตกแล้ว
3. ภิกขุปัสสยสิกขาบท ว่าด้วยสั่งสอนภิกษุณีถึง
ในที่อยู่
4. อามิสสิกขาบท ว่าด้วยสั่งสอนภิกษุณี
เพราะเห็นแก่ลาภ
5. จีวรทานสิกขาบท ว่าด้วยให้จีวร
6. จีวรสิพพนสิกขาบท ว่าด้วยเย็บจีวร
7. สังวิธานสิกขาบท ว่าด้วยชักชวนกันเดินทาง
8. นาวาภิรุหนสิกขาบท ว่าด้วยโดยสารเรือ
9. ปริปาจนสิกขาบท ว่าด้วยฉันบิณฑบาตอัน
ภิกษุณี
10. รโหนิสัชชสิกขาบท ว่าด้วยนั่งในที่ลับ
รวม 10 สิกขาบท

ปาจิตตีย์ วรรคที่ 4

โภชนวรรค สิกขาบทที่ 1

เรื่องพระฉัพพัคคีย์

[470] โดยสมัยนั้น พระผู้มีพระภาคพุทธเจ้าประทับอยู่ ณ
พระเชตวัน อารามของอนาถบิณฑิกคหบดี เขตพระนครสาวัตถี ณ สถานอันไม่
ห่างจากพระนครสาวัตถีนั้น มีประชาชนหมู่หนึ่งได้จัดตั้งอาหารไว้ในโรงทาน
พระฉัพพัคคีย์ครองผ้าเรียบร้อย ถือบาตรจีวรเข้าไปบิณฑบาตยังพระนคร
สาวัตถี เมื่อไม่ได้อาหาร ได้พากันไปสู่โรงทาน ประชาชนตั้งใจอังคาสด้วย
ดีใจว่า แม้ต่อนาน ๆ ท่านจึงได้มา ครั้นวันที่ 2 และวันที่ 3 เวลาเช้า พระ
ฉัพพัคดีย์ครองอันตรวาสกแล้ว ถือบาตรจีวรเข้าไปบิณฑบาตยังพระนคร
สาวัตถี เมื่อไม่ได้อาหาร ได้พากันไปฉันในโรงทาน ครั้นแล้วได้ปรึกษากัน
ว่า พวกเราจักพากันไปสู่อารามทำอะไรกันแม้พรุ่งนี้ก็จักต้องมาที่นี่อีก จึงพา
กันอยู่ในโรงทานนั้นแหละ ฉันอาหารในโรงทานเป็นประจำ พวกเดียรถีย์พา
กันหลีกไป ประชาชนจึงเพ่งโทษติเตียนโพนทะนาว่า ไฉนพวกพระสมณะ
เชื้อสายพระศากยบุตร จึงได้อยู่ฉันอาหารในโรงทานเป็นประจำ อาหารในโรง
ทานเขามิได้จัดไว้เฉพาะท่านเหล่านี้ เขาจัดไว้เพื่อคนทั่ว ๆ ไป.
ภิกษุทั้งหลายได้ยินประชาชนเหล่านั้นเพ่งโทษติเตียนโพนทะนาอยู่
บรรดาที่เป็นผู้มักน้อย. . . ต่างก็เพ่งโทษ ติเตียน โพนทะนาว่า ไฉนพระ-
ฉัพพัคคีย์จึงได้อยู่ฉันอาหารในโรงทานเป็นประจำเล่า. . .