คำว่า สำเร็จการนอน ความว่า ในวันที่ 4 เมื่อพระอาทิตย์อัส-
คงคตแล้ว อนุปสัมบันนอนแล้ว ภิกษุนอน ต้องอาบัติปาจิตตีย์
ภิกษุนอนแล้ว อนุปสัมบันนอน ต้องอาบัติปาจิตตีย์
หรือนอนทั้งสอง ต้องอาบัติปาจิตตีย์
ลุกขึ้นแล้ว กลับนอนอีก ต้องอาบัติปาจิตตีย์.

บทภาชนีย์

ติกปาจิตตีย์

[292] อนุปสัมบัน ภิกษุสำคัญว่าเป็นอนุปสัมบัน สำเร็จการนอน
ร่วม ยิ่งกว่า 2-3 คืน ต้องอาบัติปาจิตตีย์
อนุปสัมบัน ภิกษุสงสัย สำเร็จการนอนร่วม ยิ่งกว่า 2-3 คืน ต้อง
อาบัติปาจิตตีย์
อนุปสัมบัน ภิกษุสำคัญว่าเป็นอุปสัมบัน สำเร็จการนอนร่วม ยิ่งกว่า
2-3 คืน ต้องอาบัติปาจิตตีย์

ติกทุกกฏ

ในสถานที่มุงกึ่ง บังกึ่ง ภิกษุสำเร็จการนอนร่วม ยิ่งกว่า 2-3 คืน
ต้องอาบัติทุกกฏ
อุปสัมบัน ภิกษุสำคัญว่าอนุปสัมบัน สำเร็จการนอนร่วม ยิ่งกว่า
2- 3 คืน ต้องอาบัติทุกกฏ
อุปสัมบัน ภิกษุสงสัย สำเร็จการนอนร่วม ยิ่งกว่า 2-3 คืน ต้อง
อาบัติทุกกฏ

ไม่ต้องอาบัติ

อุปสัมบัน ภิกษุสำคัญว่าเป็นอุปสัมบัน สำเร็จการนอนร่วม ยิ่งกว่า
2-3 คืน ไม่ต้องอาบัติ.

อนาปัตติวาร

[293] ภิกษุอยู่ 2-3 คืน 1 ภิกษุอยู่ไม่ถึง 2-3 คืน 1 ภิกษุ
อยู่ 2 คืนแล้วคืนที่ 3 ออกไปก่อนอรุณ แล้วอยู่ใหม่ 1 อยู่ในสถานที่มุงทั้ง
หมด ไม่บังทั้งหมด 1 อยู่ในสถานที่บังทั้งหมด ไม่มุงทั้งหมด 1 อยู่ใน
สถานที่ไม่มุงโดยมาก ไม่บังโดยมาก 1 อนุปสัมบันนอน ภิกษุนั่ง 1 ภิกษุ
นอน อนุปสัมบันนั่ง 1 หรือนั่งทั้งสอง 1 ภิกษุวิกลจริต 1 ภิกษุอาทิกัมมิ-
กะ 1 ไม่ต้องอาบัติแล.
มุสาวาทวรรค สิกขาบทที่ 5 จบ