อนาปัตติวาร

[100] ภิกษุถือไปเพียงระยะ 3 โยชน์ 1 ภิกษุถือไปหย่อนระยะ
3 โยชน์ 1 ภิกษุถือไปก็ดี ถือกลับมาก็ดี เพียงระยะ 3 โยชน์ 1 ภิกษุ
ถือไปเพียง 3 โยชน์ แล้วพักแรมเสีย รุ่งขึ้นต่อจากนั้นไปอีก 1 ขนเจียม
ถูกโจรชิงไปแล้ว ภิกษุได้คืนมา ถือไปอีก 1 ขนเจียมที่สละแล้ว ภิกษุ
ได้คืนมา ถือไปอีก 1 ภิกษุให้คนอื่นช่วยถือไป 1 ขนเจียมที่ทำเป็นสิ่ง
ของแล้วภิกษุถือไป 1 ภิกษุวิกลจริต 1 ภิกษุอาทิกัมมิกะ 1 ไม่ต้อง
อาบัติแล.
โกสิยวรรค สิกขาบทที่ 6 จบ

โกสิยวรรคที่ 2 สิกขาบทที่ 6

พรรณนาเอฬกโลมสิกขาบท

เอฬกโลมสิกขาบทว่า เตน สมเยน เป็นต้น ข้าพเจ้าจะกล่าว
ต่อไป:- ในเอฬกโลมสิกขาบทนั้น มีวินิจฉัยดังต่อไปนี้:-
บทว่า อุปฺผณฺเฑสุํ มีความว่า พวกชาวบ้านกล่าวคำสัพยอก
เป็นต้นว่า ท่านขอรับ (ขนเจียมนี้) ท่านซื้อมาด้วยราคาเท่าไร่ ?
สองบทว่า ฐิตโกว อาสุมฺภิ มีความว่า พวกชาวบ้านขนมัดฟืน
แบกใหญ่มาจากป่าเหน็ดเหนื่อยแล้วโยนลงไป ทั้ง ๆ ที่ยืนอยู่ฉันใด ภิกษุนี้
ได้โยน (ขนเจียม) ให้ตกลงไปฉันนั้น.
บทว่า สหคฺถา แปลว่า ด้วยมือตนเอง. มีคำอธิบายว่า นำไป
ด้วยตนเอง.