บทภาชนีย์

ติกนิสสัคคิยปาจิตตีย์

[72] ทวงเกิน 3 ครั้ง ยืนเกิน 6 ครั้ง ภิกษุสำคัญว่าเกิน ยัง
จีวรนั้นให้สำเร็จ เป็นนิสสัคคีย์ ต้องอาบัติปาจิตตีย์
ทวงเกิน 3 ครั้ง ยืนเกิน 6 ครั้ง ภิกษุสงสัย ยังจีวรนั้นให้สำเร็จ
เป็นนิสสัคคีย์ ต้องอาบัติปาจิตตีย์
ทวงเกิน 3 ครั้ง ยืนเกิน 6 ครั้ง ภิกษุสำคัญว่าไม่ถึง ยังจีวรนั้น
ให้สำเร็จ เป็นนิสสัคคีย์ ต้องอาบัติปาจิตตีย์

ทุกกฏ

ทวงไม่ถึง 3 ครั้ง ยืนไม่ถึง 6 ครั้ง ภิกษุสำคัญว่าเกิน ยังจีวรนั้น
ให้สำเร็จ ต้องอาบัติทุกกฏ
ทวงไม่ถึง 3 ครั้ง ยืนไม่ถึง 6 ครั้ง ภิกษุสงสัย ยังจีวรนั้นให้สำเร็จ
ต้องอาบัติทุกกฏ

ไม่ต้องอาบัติ

ทวงไม่ถึง 3 ครั้ง ยืนไม่ถึง 6 ครั้ง ภิกษุสำคัญว่าไม่ถึง ยังจีวร
นั้นให้สำเร็จ ไม่ต้องอาบัติ.

อนาปัตติวาร

[73] ภิกษุทวง 3 ครั้ง ยืน 6 ครั้ง ภิกษุทวงไม่ถึง 3 ครั้ง
ยืนไม่ถึง 6 ครั้ง 1 ภิกษุไม่ได้ทวง ไวยาจักรถวายเอง 1 เจ้าของทวง

เอามาถวาย 1 ภิกษุวิกลจริต 1 ภิกษุอาทิกัมมิกะ 1 ไม่ต้องอาบัติแล.
จีวรวรรค สิกขาบทที่ 10 จบ
นิสสัคคีย์ปาจิตตีย์ วรรคที่ 1 จบ

หัวข้อประจำเรื่อง

1. ทสาหปรมสิกขาบท ว่าด้วยการทรงอติเรกจีวรไว้ได้ 10 วัน
เป็นอย่างยิ่ง
2. เอกรัตติสิกขาบท ว่าด้วยการอยู่ปราศจากไตรจีวรแม้ราตรี
หนึ่ง
3. มาสปรมสิกขาบท ว่าด้วยการเก็บจีวรไว้ได้เดือนหนึ่งเป็น
อย่างยิ่ง
4. ปุราณจีวรโธวาปนสิกขาบท ว่าด้วยการให้ภิกษุณีซักจีวรเก่า
5. จีวรปฏิคคหณสิกขาบท ว่าด้วยการรับจีวรจากมือภิกษุณี
6. อัญญาตกวิญญัตติสิกขาบท ว่าด้วยการขอจีวรต่อเจ้าเรือน
ผู้มิใช่ญาติ
7. ตทุตตริสิกขาบท ว่าด้วยการขอจีวรเกินกำหนด
8. อุททิสสิกขาบท ว่าด้วยมูลค่าจีวรของเจ้าทรัพย์รายเดียว
9. อุภินนอุททิสสิกขาบท ว่าด้วยมูลค่าจีวรของเจ้าทรัพย์สองราย
10. ทูตสิกขาบท ว่าด้วยมูลค่าจีวรที่เจ้าทรัพย์ส่งมาถวาย.