เมนู

ท่านเจ้าข้า จีวรผืนนี้ของข้าพเจ้า ขอแล้วต่อพ่อเจ้าเรือนผู้มิใช่
ญาติ นอกจากสมัย เป็นของจำจะสละ ข้าพเจ้าสละจีวรผืนนี้แก่ท่าน
ครั้นสละแล้ว พึงแสดงอาบัติ ภิกษุผู้รับเสียสละนั้น พึงรับอาบัติ
พึงคืนจีวรที่เสียสละให้ด้วยคำว่า ข้าพเจ้าให้จีวรนี้แก่ท่าน ดังนี้.

บทภาชนีย์
ติกนิสสัคคิยปาจิตตีย์


[56] พ่อเจ้าเรือนผู้มิใช่ญาติ ภิกษุสำคัญว่ามิใช่ญาติ ขอจีวร
นอกจากสมัย เป็นนิสสัคคีย์ ต้องอาบัติปาจิตตีย์
พ่อเจ้าเรือนผู้มิใช่ญาติ ภิกษุสงสัย ขอจีวร นอกจากสมัย เป็น
นิสสัคคีย์ ต้องอาบัติปาจิตตีย์
พ่อเจ้าเรือนผู้มิใช่ญาติ ภิกษุสำคัญว่าเป็นญาติ ขอจีวร นอกจาก
สมัย เป็นนิสสัคคีย์ ต้องอาบัติปาจิตตีย์

ทุกกฏ


พ่อเจ้าเรือนเป็นญาติ ภิกษุสำคัญว่ามิใช่ญาติ ขอจีวร...ต้องอาบัติ
ทุกกฏ พ่อเจ้าเรือนเป็นญาติ ภิกษุสงสัย ขอจีวร... ต้องอาบัติทุกกฏ

ไม่ต้องอาบัติ


พ่อเจ้าเรือนเป็นญาติ ภิกษุสำคัญว่าเป็นญาติ... ไม่ต้องอาบัติ

อนาปัตติวาร


[57] ภิกษุขอในสมัย 1 ภิกษุขอต่อญาติ 1 ภิกษุขอต่อคน
ปวารณา 1 ภิกษุขอเพื่อประโยชน์ของภิกษุอื่น 1 ภิกษุจ่ายมาด้วยทรัพย์
ของตน 1 ภิกษุวิกลจริต 1 ภิกษุอาทิกัมมิกะ 1 ไม่ต้องอาบัติแล.
จีวรวรรค สิกขาบทที่ 6 จบ

จีวรวรรคที่ 1 สิกขาบทที่ 6


พรรณนาอัญญาตกวิญญัตติสิกขาบท


อัญญาตกวิญญัตติสิกขาบทว่า เตน สมเยน เป็นต้น ข้าพเจ้า
จะกล่าวต่อไป:- ในอญัญาตกวิญญัตติสิกขาบทนั้น มีวินิจฉัยดังต่อ
ไปนี้:-
[แก้อรรถปฐมบัญญัติเรื่องพระอุปนันทศากยบุตร]
สองบทว่า อุปนนฺโท สกฺยปุตฺโต ได้แก่ บรรดาภิกษุผู้บวช
จากศากยตระกูลประมาณแปดหมื่นรูป พระอุปนันทศากยบุตรเป็นภิกษุ
เลวทราม มีชาติโลเล.
บทว่า ปฏฺโฐ ได้แก่ เป็นผู้ฉลาด สามารถ เฉียบแหลมถึงพร้อม
ด้วยเสียง คือประกอบด้วยความเป็นผู้มีลูกคอไพเราะ.
บทว่า กิสฺมึ วิย มีความว่า ดูเหมือนกระไรอยู่ ดูเป็นผู้มี
ความเศร้าหมอง คือเป็นดุจจะสะทกสะท้าน ดุจจะหวาดสะดุ้งด้วยอำนาจ
หิริและโอตัปปะ.