ติเตียนโพนทะนาว่า ไฉนท่านพระโสภิตะ จึงกล่าวอย่างนี้ว่า ดูก่อนอาวุโส
ทั้งหลาย เราระลึกชาติได้ห้าร้อยกัลป์ ท่านพระโสภิตะกล่าวอวดอุตริมนุส-
ธรรม แล้วกราบทูลเรื่องนั้นแด่พระผู้มีพระภาคเจ้า ๆ ตรัสว่า ดูก่อนภิกษุทั้ง
หลาย ชาตินี้ของโสภิตะมีอยู่ แต่มีชาติเดียวเท่านั้นแล ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย
โสภิตะพูดจริง โสภิตะไม่ต้องอาบัติ.
ปาราชิกสิกขาบทที่ 4 จบ
[300] ท่านทั้งหลาย ธรรมคือปาราชิก 4 สิกขาบท ข้าพเจ้ายกขึ้น
แสดงแล้ว ภิกษุต้องอาบัติปาราชิกอย่างใดอย่างหนึ่งแล้ว ย่อมไม่ได้สังวาสกับ
ภิกษุทั้งหลาย ภิกษุเป็นปาราชิก ย่อมเป็นผู้หาสังวาสมิได้ในภายหลังเหมือน
ในกาลก่อน ข้าพเจ้าขอถามท่านทั้งหลายในธรรม คือ ปาราชิก 4 สิกขาบทนั้น
ว่า ท่านทั้งหลายบริสุทธิ์ในธรรม คือ ปาราชิก 4 สิกขาบทนี้แล้วหรือ ข้าพเจ้า
ขอถามแม้ครั้งที่สองว่า ท่านทั้งหลายบริสุทธิ์ ในธรรม คือ ปาราชิก 4 สิกขาบท
นี้แล้วหรือ ข้าพเจ้าขอถามแม้ครั้งที่สามว่า ท่านทั้งหลาย บริสุทธิ์ในธรรม
คือ ปาราชิก 4 สิกขาบทนี้แล้วหรือ ท่านทั้งหลายเป็นผู้บริสุทธิ์ในธรรม คือ
ปาราชิก 4 สิกขาบท แล้ว เพราะฉะนั้นจึงเป็นผู้นิ่ง ข้าพเจ้าทรงความนี้ไว้
ด้วยอย่างนี้แล.
ปาราชิกกัณฑ์ จบ

หัวข้อประจำเรื่อง
ปาราชิก 4 สิกขาบท คือ :-

เมถุนธรรม 1 อทินนาทาน 1 มนุสสวิคคหะ 1 อุตริมนุสธรรม 1
เป็นวัตถุแห่งมูลเฉท หาความสงสัยมิได้ ดังนี้แล