เมนู

เรื่องฆ่าสองมารดาบุตรไม่ตาย 1 เรื่อง เรื่องให้รีด 1 เรื่อง
เรื่องให้ร้อน 1 เรื่อง เรื่องหญิงหมัน 1 เรื่อง
เรื่องหญิงมีปกติตลอด 1 เรื่อง เรื่องจี้ 1 เรื่อง
เรื่องทับ 1 เรื่อง เรื่องฆ่ายักษ์ 1 เรื่อง
เรื่องส่งไปสู่ที่มีสัตว์ร้ายและยักษ์ดุ 9 เรื่อง เรื่องสำคัญแน่ 4 เรื่อง
เรื่องประหาร 3 เรื่อง เรื่องพรรณนาสวรรค์ 3 เรื่อง
เรื่องพรรณนานรก 3 เรื่อง เรื่องตัดต้นไม้ที่เมืองอาฬวี 3 เรื่อง
เรื่องเผาป่า 3 เรื่อง เรื่องอย่าให้ลำบาก 1 เรื่อง
เรื่องไม่ทำตามคำของท่าน 1 เรื่อง เรื่องให้ดื่มเปรียง 1 เรื่อง
เรื่องให้ดื่มยาดองโลณะโสจิรกะ 1 เรื่อง.

วินีตวัตถุ


เรื่องพรรณนา


[205] ก็โดยสมัยนั้นแล ภิกษุรูปหนึ่งอาพาธ ภิกษุทั้งหลายได้
พรรณนาคุณแห่งความตายแก่ภิกษุนั้น ด้วยความกรุณา ภิกษุนั้นถึงมรณภาพ
แล้ว ภิกษุเหล่านั้นมีความรังเกียจว่า พวกเราต้องอาบัติปาราชิกแล้ว กระมังหนอ
จึงกราบทูลเรื่องนั้นแด่พระผู้มีพระภาคเจ้า ๆ ตรัสว่า ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย
พวกเธอต้องอาบัติปาราชิกแล้ว.

เรื่องนั่ง


[206] ก็โดยสมัยนั้นแล ภิกษุผู้ถือเที่ยวบิณฑบาตเป็นวัตรรูปหนึ่ง
นั่งทับเด็กชายที่เขาเอาผ้าเก่าคลุมไว้บนตั่งให้ตายแล้ว มีความรังเกียจว่า เรา

ต้องอาบัติปาราชิกแล้วกระมังหนอ จึงกราบทูลเรื่องนั้นแด่พระผู้มีพระภาคเจ้า ๆ
ตรัสว่า ดูก่อนภิกษุ เธอไม่ต้องอาบัติปาราชิก แล้วตรัสว่า ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย
อนึ่ง พวกเธอไม่พิจารณาก่อนแล้วอย่านั่งบนอาสนะ รูปใดนั่ง ต้องอาบัติ
ทุกกฏ.

เรื่องสาก


[207] ก็โดยสมัยนั้นแล ภิกษุรูปหนึ่งปูลาดอาสนะอยู่ที่โรงอาหาร
ในละแวกบ้าน ได้หยิบสากอันหนึ่งในสากที่เขาพิงรวมกันไว้ สากอันที่สองได้
ล้มฟาดลงที่ศีรษะเด็กชายคนหนึ่ง เด็กชายนั้นตายแล้ว เธอได้มีความรังเกียจว่า
เราต้องอาบัติปาราชิกแล้วกระมังหนอ จึงกราบทูลเรื่องนั้น แด่พระผู้มีพระ-
ภาคเจ้า ๆ ตรัสถามว่า ดูก่อนภิกษุ เธอคิดอย่างไร.
ภิ. ข้าพระพุทธเจ้า มิได้จงใจ พระพุทธเจ้าข้า.
ภ. ดูก่อนภิกษุ ภิกษุไม่จงใจ ไม่ต้องอาบัติ.

เรื่องครก


ก็โดยสมัยนั่นแล ภิกษุรูปหนึ่งปูลาดอาสนะอยู่ที่โรงอาหารในละแวก
บ้าน ได้เหยียบขอนไม้ที่เขานำมาเพื่อทำครก เซไปทับเด็กคนหนึ่งตาย แล้ว
มีความรังเกียจว่า เราต้องอาบัติปาราชิกแล้วกระมังหนอ จึงกราบทูลเรื่องนั้น
แด่พระผู้มีพระภาคเจ้า ๆ ตรัสถามว่า ดูก่อนภิกษุ เธอคิดอย่างไร.
ภิ. ข้าพระพุทธเจ้า มิได้จงใจ พระพุทธเจ้าข้า.
ภ. ดูก่อนภิกษุ ภิกษุไม่จงใจ ไม่ต้องอาบัติ.