1. โสณโกฬิวิสตฺเถรคาถา
[632]
‘‘ยาหุ รฏฺเฐ สมุกฺกฏฺโฐ, รญฺโญ องฺคสฺส ปทฺธคู [ปตฺถคู (สฺยา.), ปฏฺฐคู (ก.)];
สฺวาชฺช ธมฺเมสุ อุกฺกฏฺโฐ, โสโณ ทุกฺขสฺส ปารคูฯ
[633]
‘‘ปญฺจ ฉินฺเท ปญฺจ ชเห, ปญฺจ จุตฺตริ ภาวเย;
ปญฺจสงฺคาติโค ภิกฺขุ, โอฆติณฺโณติ วุจฺจติฯ
[634]
‘‘อุนฺนฬสฺส ปมตฺตสฺส, พาหิราสสฺส [พาหิราสยสฺส (ก.)] ภิกฺขุโน;
สีลํ สมาธิ ปญฺญา จ, ปาริปูริํ น คจฺฉติฯ
[635]
‘‘ยญฺหิ กิจฺจํ อปวิทฺธํ [ตทปวิทฺธํ (สี. สฺยา.)], อกิจฺจํ ปน กรียติ;
อุนฺนฬานํ ปมตฺตานํ, เตสํ วฑฺฒนฺติ อาสวาฯ
[636]
‘‘เยสญฺจ สุสมารทฺธา, นิจฺจํ กายคตา สติ;
อกิจฺจํ เต น เสวนฺติ, กิจฺเจ สาตจฺจการิโน;
สตานํ สมฺปชานานํ, อตฺถํ คจฺฉนฺติ อาสวาฯ
[637]
‘‘อุชุมคฺคมฺหิ อกฺขาเต, คจฺฉถ มา นิวตฺตถ;
อตฺตนา โจทยตฺตานํ, นิพฺพานมภิหารเยฯ
[638]
‘‘อจฺจารทฺธมฺหิ วีริยมฺหิ, สตฺถา โลเก อนุตฺตโร;
วีโณปมํ กริตฺวา เม, ธมฺมํ เทเสสิ จกฺขุมา;
ตสฺสาหํ วจนํ สุตฺวา, วิหาสิํ สาสเน รโตฯ
[639]
‘‘สมถํ ปฏิปาเทสิํ, อุตฺตมตฺถสฺส ปตฺติยา;
ติสฺโส วิชฺชา อนุปฺปตฺตา, กตํ พุทฺธสฺส สาสนํฯ
[640]
‘‘เนกฺขมฺเม [นิกฺขเม (ก.), เนกฺขมฺมํ (มหาว. 244; อ. นิ. 6.55)] อธิมุตฺตสฺส, ปวิเวกญฺจ เจตโส;
อพฺยาปชฺฌาธิมุตฺตสฺส [อพฺยาปชฺฌาธิมฺหตฺตสฺส (ก.)], อุปาทานกฺขยสฺส จฯ
[641]
‘‘ตณฺหกฺขยาธิมุตฺตสฺส, อสมฺโมหญฺจ เจตโส;
ทิสฺวา อายตนุปฺปาทํ, สมฺมา จิตฺตํ วิมุจฺจติฯ
[642]
‘‘ตสฺส สมฺมา วิมุตฺตสฺส, สนฺตจิตฺตสฺส ภิกฺขุโน;
กตสฺส ปฏิจโย นตฺถิ, กรณียํ น วิชฺชติฯ
[643]