1. สุนฺทรสมุทฺทตฺเถรคาถา

[459]

‘‘อลงฺกตา สุวสนา, มาลธารี [มาลาภารี (สี.), มาลภารี (สฺยา.)] วิภูสิตา;

อลตฺตกกตาปาทา, ปาทุการุยฺห เวสิกาฯ

[460]

‘‘ปาทุกา โอรุหิตฺวาน, ปุรโต ปญฺชลีกตา;

สา มํ สณฺเหน มุทุนา, มฺหิตปุพฺพํ [มิหิตปุพฺพํ (สี.)] อภาสถ’’ฯ

[461]

‘‘ยุวาสิ ตฺวํ ปพฺพชิโต, ติฏฺฐาหิ มม สาสเน;

ภุญฺช มานุสเก กาเม, อหํ วิตฺตํ ททามิ เต;

สจฺจํ เต ปฏิชานามิ, อคฺคิํ วา เต หรามหํฯ

[462]

‘‘ยทา ชิณฺณา ภวิสฺสาม, อุโภ ทณฺฑปรายนา;

อุโภปิ ปพฺพชิสฺสาม, อุภยตฺถ กฏคฺคโห’’ฯ

[463]

‘‘ตญฺจ ทิสฺวาน ยาจนฺติํ, เวสิกํ ปญฺชลีกตํ;

อลงฺกตํ สุวสนํ, มจฺจุปาสํว โอฑฺฑิตํฯ

[464]

‘‘ตโต เม มนสีกาโร…เป.… นิพฺพิทา สมติฏฺฐถฯ

[465]

‘‘ตโต จิตฺตํ วิมุจฺจิ เม…เป.… กตํ พุทฺธสฺส สาสน’’นฺติฯ

… สุนฺทรสมุทฺโท เถโร…ฯ

2. ลกุณฺฑกภทฺทิยตฺเถรคาถา

[466]

ปเร อมฺพาฏการาเม, วนสณฺฑมฺหิ ภทฺทิโย;

สมูลํ ตณฺหมพฺพุยฺห, ตตฺถ ภทฺโทว ฌายติ [ภทฺโท’ธิฌายายติ (สี.), ภทฺโท ฌิยายติ (สฺยา. สี. อฏฺฐ.)]ฯ

[467]

‘‘รมนฺเตเก มุทิงฺเคหิ [มุติงฺเคหิ (สี. อฏฺฐ.)], วีณาหิ ปณเวหิ จ;

อหญฺจ รุกฺขมูลสฺมิํ, รโต พุทฺธสฺส สาสเนฯ

[468]

‘‘พุทฺโธ เจ [พุทฺโธ จ (สพฺพตฺถ)] เม วรํ ทชฺชา, โส จ ลพฺเภถ เม วโร;

คณฺเหหํ สพฺพโลกสฺส, นิจฺจํ กายคตํ สติํฯ

[469]

‘‘เย มํ รูเปน ปามิํสุ, เย จ โฆเสน อนฺวคู;

ฉนฺทราควสูเปตา, น มํ ชานนฺติ เต ชนาฯ

[470]

‘‘อชฺฌตฺตญฺจ น ชานาติ, พหิทฺธา จ น ปสฺสติ;

สมนฺตาวรโณ พาโล, ส เว โฆเสน วุยฺหติฯ

[471]

‘‘อชฺฌตฺตญฺจ น ชานาติ, พหิทฺธา จ วิปสฺสติ;

พหิทฺธา ผลทสฺสาวี, โสปิ โฆเสน วุยฺหติฯ

[472]

‘‘อชฺฌตฺตญฺจ ปชานาติ, พหิทฺธา จ วิปสฺสติ;

อนาวรณทสฺสาวี, น โส โฆเสน วุยฺหตี’’ติฯ

… ลกุณฺฑกภทฺทิโย เถโร…ฯ

3. ภทฺทตฺเถรคาถา

[473]

‘‘เอกปุตฺโต อหํ อาสิํ, ปิโย มาตุ ปิโย ปิตุ;

พหูหิ วตจริยาหิ, ลทฺโธ อายาจนาหิ จฯ

[474]

‘‘เต จ มํ อนุกมฺปาย, อตฺถกามา หิเตสิโน;

อุโภ ปิตา จ มาตา จ, พุทฺธสฺส อุปนามยุํ’’ฯ

[475]

‘‘กิจฺฉา ลทฺโธ อยํ ปุตฺโต, สุขุมาโล สุเขธิโต;

อิมํ ททาม เต นาถ, ชินสฺส ปริจารกํ’’ฯ

[476]

‘‘สตฺถา จ มํ ปฏิคฺคยฺห, อานนฺทํ เอตทพฺรวิ;

‘ปพฺพาเชหิ อิมํ ขิปฺปํ, เหสฺสตฺยาชานิโย อยํฯ

[477]

‘‘ปพฺพาเชตฺวาน มํ สตฺถา, วิหารํ ปาวิสี ชิโน;

อโนคฺคตสฺมิํ สูริยสฺมิํ, ตโต จิตฺตํ วิมุจฺจิ เมฯ

[478]

‘‘ตโต สตฺถา นิรากตฺวา, ปฏิสลฺลานวุฏฺฐิโต;

‘เอหิ ภทฺทา’ติ มํ อาห, สา เม อาสูปสมฺปทาฯ

[479]

‘‘ชาติยา สตฺตวสฺเสน, ลทฺธา เม อุปสมฺปทา;

ติสฺโส วิชฺชา อนุปฺปตฺตา, อโห ธมฺมสุธมฺมตา’’ติฯ

… ภทฺโท เถโร…ฯ