1. มหากสฺสปตฺเถรคาถา

[1054]

‘‘น คเณน ปุรกฺขโต จเร, วิมโน โหติ สมาธิ ทุลฺลโภ;

นานาชนสงฺคโห ทุโข, อิติ ทิสฺวาน คณํ น โรจเยฯ

[1055]

‘‘น กุลานิ อุปพฺพเช มุนิ, วิมโน โหติ สมาธิ ทุลฺลโภ;

โส อุสฺสุกฺโก รสานุคิทฺโธ, อตฺถํ ริญฺจติ โย สุขาวโหฯ

[1056]

‘‘ปงฺโกติ หิ นํ อเวทยุํ, ยายํ วนฺทนปูชนา กุเลสุ;

สุขุมํ สลฺล ทุรุพฺพหํ, สกฺกาโร กาปุริเสน ทุชฺชโหฯ

[1057]

‘‘เสนาสนมฺหา โอรุยฺห, นครํ ปิณฺฑาย ปาวิสิํ;

ภุญฺชนฺตํ ปุริสํ กุฏฺฐิํ, สกฺกจฺจํ ตํ อุปฏฺฐหิํฯ

[1058]

‘‘โส เม [ตํ (สี. ก.)] ปกฺเกน หตฺเถน, อาโลปํ อุปนามยิ;

อาโลปํ ปกฺขิปนฺตสฺส, องฺคุลิ เจตฺถ [เปตฺถ (สี. ก.)] ฉิชฺชถฯ

[1059]

‘‘กุฏฺฏมูลญฺจ [กุฑฺฑมูลญฺจ (สี. สฺยา.)] นิสฺสาย, อาโลปํ ตํ อภุญฺชิสํ;

ภุญฺชมาเน วา ภุตฺเต วา, เชคุจฺฉํ เม น วิชฺชติฯ

[1060]

‘‘อุตฺติฏฺฐปิณฺโฑ อาหาโร, ปูติมุตฺตญฺจ โอสธํ;

เสนาสนํ รุกฺขมูลํ, ปํสุกูลญฺจ จีวรํ;

ยสฺเสเต อภิสมฺภุตฺวา [อภิภุญฺชติ (?)], ส เว จาตุทฺทิโส นโรฯ

[1061]

‘‘ยตฺถ เอเก วิหญฺญนฺติ, อารุหนฺตา สิลุจฺจยํ;

ตสฺส พุทฺธสฺส ทายาโท, สมฺปชาโน ปติสฺสโต;

อิทฺธิพเลนุปตฺถทฺโธ , กสฺสโป อภิรูหติฯ

[1062]