‘‘ตสฺสาหํ วจนํ สุตฺวา, ภิกฺขโว ปริภาสิสํ;

ตสฺส กมฺมวิปาเกน, เปตโลกํ อิโต คโต’’ติฯ

[771]

‘‘อมิตฺโต มิตฺตวณฺเณน, โย เต อาสิ กุลูปโก;

กายสฺส เภทา ทุปฺปญฺโญ, กิํ นุ เปจฺจ คติํ คโต’’ติฯ

[772]

‘‘ตสฺเสวาหํ ปาปกมฺมสฺส, สีเส ติฏฺฐามิ มตฺถเก;

โส จ ปรวิสยํ ปตฺโต, มเมว ปริจารโกฯ

[773]

‘‘ยํ ภทนฺเต หทนฺตญฺเญ, เอตํ เม โหติ โภชนํ;

อหญฺจ โข ยํ หทามิ, เอตํ โส อุปชีวตี’’ติฯ

คูถขาทกเปตวตฺถุ อฏฺฐมํฯ

9. คูถขาทกเปติวตฺถุ

[774]

‘‘คูถกูปโต อุคฺคนฺตฺวา, กา นุ ทีนา ปติฏฺฐสิ;

นิสฺสํสยํ ปาปกมฺมนฺตา, กิํ นุ สทฺทหเส ตุว’’นฺติฯ

[775]

‘‘อหํ ภทนฺเต เปตีมฺหิ, ทุคฺคตา ยมโลกิกา;

ปาปกมฺมํ กริตฺวาน, เปตโลกํ อิโต คตา’’ติฯ

[776]

‘‘กิํ นุ กาเยน วาจาย, มนสา ทุกฺกฏํ กตํ;

กิสฺส กมฺมวิปาเกน, อิทํ ทุกฺขํ นิคจฺฉสี’’ติฯ

[777]

‘‘อหุ อาวาสิโก มยฺหํ, อิสฺสุกี กุลมจฺฉรี;

อชฺโฌสิโต มยฺหํ ฆเร, กทริโย ปริภาสโกฯ

[778]

‘‘ตสฺสาหํ วจนํ สุตฺวา, ภิกฺขโว ปริภาสิสํ;

ตสฺส กมฺมวิปาเกน, เปตโลกํ อิโต คตา’’ติฯ

[779]

‘‘อมิตฺโต มิตฺตวณฺเณน, โย เต อาสิ กุลูปโก;

กายสฺส เภทา ทุปฺปญฺโญ, กิํ นุ เปจฺจ คติํ คโต’’ติฯ

[780]

‘‘ตสฺเสวาหํ ปาปกมฺมสฺส, สีเส ติฏฺฐามิ มตฺถเก;

โส จ ปรวิสยํ ปตฺโต, มเมว ปริจารโกฯ

[781]

‘‘ยํ ภทนฺเต หทนฺตญฺเญ, เอตํ เม โหติ โภชนํ;

อหญฺจ โข ยํ หทามิ, เอตํ โส อุปชีวตี’’ติฯ

คูถขาทกเปติวตฺถุ นวมํฯ

10. คณเปตวตฺถุ

[782]

‘‘นคฺคา ทุพฺพณฺณรูปาตฺถ, กิสา ธมนิสนฺถตา;

อุปฺผาสุลิกา [อุปฺปาสุฬิกา (ก.)] กิสิกา, เก นุ ตุมฺเหตฺถ มาริสา’’ติฯ

[783]

‘‘มยํ ภทนฺเต เปตามฺหา, ทุคฺคตา ยมโลกิกา;

ปาปกมฺมํ กริตฺวาน, เปตโลกํ อิโต คตา’’ติฯ

[784]

‘‘กิํ นุ กาเยน วาจาย, มนสา ทุกฺกฏํ กตํ;

กิสฺส กมฺมวิปาเกน, เปตโลกํ อิโต คตา’’ติฯ

[785]

‘‘อนาวเฏสุ ติตฺเถสุ, วิจินิมฺหทฺธมาสกํ;

สนฺเตสุ เทยฺยธมฺเมสุ, ทีปํ นากมฺห อตฺตโนฯ

[786]

‘‘นทิํ อุเปม ตสิตา, ริตฺตกา ปริวตฺตติ;

ฉายํ อุเปม อุณฺเหสุ, อาตโป ปริวตฺตติฯ

[787]

‘‘อคฺคิวณฺโณ จ โน วาโต, ฑหนฺโต อุปวายติ;

เอตญฺจ ภนฺเต อรหาม, อญฺญญฺจ ปาปกํ ตโตฯ

[788]

‘‘อปิ โยชนานิ [อธิโยชนานิ (สี. ก.)] คจฺฉาม, ฉาตา อาหารเคธิโน;

อลทฺธาว นิวตฺตาม, อโห โน อปฺปปุญฺญตาฯ

[789]

‘‘ฉาตา ปมุจฺฉิตา ภนฺตา, ภูมิยํ ปฏิสุมฺภิตา;

อุตฺตานา ปฏิกิราม, อวกุชฺชา ปตามเสฯ

[790]

‘‘เต จ ตตฺเถว ปติตา [ตตฺถ ปปหิตา (ก.)], ภูมิยํ ปฏิสุมฺภิตา;

อุรํ สีสญฺจ ฆฏฺเฏม, อโห โน อปฺปปุญฺญตาฯ

[791]

‘‘เอตญฺจ ภนฺเต อรหาม, อญฺญญฺจ ปาปกํ ตโต;

สนฺเตสุ เทยฺยธมฺเมสุ, ทีปํ นากมฺห อตฺตโนฯ

[792]

‘‘เต หิ นูน อิโต คนฺตฺวา, โยนิํ ลทฺธาน มานุสิํ;

วทญฺญู สีลสมฺปนฺนา, กาหาม กุสลํ พหุ’’นฺติฯ

คณเปตวตฺถุ ทสมํฯ