‘‘สาธู’’ติ โส ปฏิสฺสุตฺวา, คนฺตฺวาน หตฺถินิํ ปุรํ;

อโวจ ตสฺสา มาตรํ –

‘ธีตา จ เต มยา ทิฏฺฐา, ทุคฺคตา ยมโลกิกา;

ปาปกมฺมํ กริตฺวาน, เปตโลกํ อิโต คตา’ฯ

[474]

‘‘สา มํ ตตฺถ สมาทเปสิ, ( ) [(คนฺตฺวาน หตฺถินิํ ปุรํ) (สฺยา. ก.)] วชฺเชสิ มยฺห มาตรํ;

‘ธีตา จ เต มยา ทิฏฺฐา, ทุคฺคตา ยมโลกิกา;

ปาปกมฺมํ กริตฺวาน, เปตโลกํ อิโต คตา’ฯ

[475]

‘‘อตฺถิ จ เม เอตฺถ นิกฺขิตฺตํ, อนกฺขาตญฺจ ตํ มยา;

จตฺตาริสตสหสฺสานิ, ปลฺลงฺกสฺส จ เหฏฺฐโตฯ

[476]

‘‘ตโต เม ทานํ ททตุ, ตสฺสา จ โหตุ ชีวิกา;

ทานํ ทตฺวา จ เม มาตา, ทกฺขิณํ อนุทิจฺฉตุ ( ) [(ตโต ตุวํ ทานํ เทหิ, ตสฺสา ทกฺขิณมาทิสี) (ก.)];

‘ตทา สา สุขิตา เหสฺสํ, สพฺพกามสมิทฺธินี’’’ติฯ

[477]

ตโต หิ สา ทานมทา, ตสฺสา ทกฺขิณมาทิสี;

เปตี จ สุขิตา อาสิ, ตสฺสา จาสิ สุชีวิกาติฯ

เสริณีเปตวตฺถุ ฉฏฺฐํฯ

7. มิคลุทฺทกเปตวตฺถุ

[478]

‘‘นรนาริปุรกฺขโต ยุวา, รชนีเยหิ กามคุเณหิ [กาเมหิ (ก.)] โสภสิ;

ทิวสํ อนุโภสิ การณํ, กิมกาสิ ปุริมาย ชาติยา’’ติฯ

[479]

‘‘อหํ ราชคเห รมฺเม, รมณีเย คิริพฺพเช;

มิคลุทฺโท ปุเร อาสิํ, โลหิตปาณิ ทารุโณฯ

[480]

‘‘อวิโรธกเรสุ ปาณิสุ, ปุถุสตฺเตสุ ปทุฏฺฐมานโส;

วิจริํ อติทารุโณ สทา [ตทา (สี.)], ปรหิํสาย รโต อสญฺญโตฯ

[481]