‘‘อายุญฺจ วณฺณญฺจ สุขํ พลญฺจ, ปณีตรูปํ อภิกงฺขตา มุนิ;

อนฺนญฺจ ปานญฺจ พหุํ สุสงฺขตํ, ปติฏฺฐเปตพฺพมสงฺคมานเสฯ

[1047]

[กถา. 799]‘‘นยิมสฺมิํ โลเก ปรสฺมิํ [นยิมสฺมิํ วา โลเก ปรสฺมิํ (กถาวตฺถุ 799), นยิมสฺมิ โลเก ว ปรสฺมิ (?)] วา ปน, พุทฺเธน เสฏฺโฐ ว สโม ว วิชฺชติ;

อาหุเนยฺยานํ [ยมาหุเนยฺยานํ (ก.)] ปรมาหุติํ คโต, ปุญฺญตฺถิกานํ วิปุลปฺผเลสิน’’นฺติฯ

มหารถวิมานํ จุทฺทสมํฯ

มหารถวคฺโค ปญฺจโม นิฏฺฐิโตฯ

ตสฺสุทฺทานํ –

มณฺฑูโก เรวตี ฉตฺโต, กกฺกโฏ ทฺวารปาลโก;

ทฺเว กรณียา ทฺเว สูจิ, ตโย นาคา จ ทฺเว รถา;

ปุริสานํ ปฐโม วคฺโค ปวุจฺจตีติฯ

ภาณวารํ ตติยํ นิฏฺฐิตํฯ

6. ปายาสิวคฺโค

1. ปฐมอคาริยวิมานวตฺถุ

[1048]

‘‘ยถา วนํ จิตฺตลตํ ปภาสติ [ปกาสติ (ก.)], อุยฺยานเสฏฺฐํ ติทสานมุตฺตมํ;

ตถูปมํ ตุยฺหมิทํ วิมานํ, โอภาสยํ ติฏฺฐติ อนฺตลิกฺเขฯ

[1049]

‘‘เทวิทฺธิปตฺโตสิ มหานุภาโว, มนุสฺสภูโต กิมกาสิ ปุญฺญํ;

เกนาสิ เอวํ ชลิตานุภาโว, วณฺโณ จ เต สพฺพทิสา ปภาสตี’’ติฯ

[1050]