11. ทุติยนาควิมานวตฺถุ

[968]

‘‘มหนฺตํ นาคํ อภิรุยฺห, สพฺพเสตํ คชุตฺตมํ;

วนา วนํ อนุปริยาสิ, นารีคณปุรกฺขโต;

โอภาเสนฺโต ทิสา สพฺพา, โอสธี วิย ตารกาฯ

[969]

‘‘เกน เตตาทิโส วณฺโณ…เป.…วณฺโณ จ เต สพฺพทิสา ปภาสตี’’ติฯ

[971]

โส เทวปุตฺโต อตฺตมโน, วงฺคีเสเนว ปุจฺฉิโต;

ปญฺหํ ปุฏฺโฐ วิยากาสิ, ยสฺส กมฺมสฺสิทํ ผลํฯ

[972]

‘‘อหํ มนุสฺเสสุ มนุสฺสภูโต, อุปาสโก จกฺขุมโต อโหสิํ;

ปาณาติปาตา วิรโต อโหสิํ, โลเก อทินฺนํ ปริวชฺชยิสฺสํฯ

[973]

‘‘อมชฺชโป โน จ มุสา อภาณิํ [อภาสิํ (สี. ก.)], สเกน ทาเรน จ ตุฏฺโฐ อโหสิํ;

อนฺนญฺจ ปานญฺจ ปสนฺนจิตฺโต, สกฺกจฺจ ทานํ วิปุลํ อทาสิํฯ

[974]

‘‘เตน เมตาทิโส วณฺโณ…เป.…วณฺโณ จ เม สพฺพทิสา ปภาสตี’’ติฯ

ทุติยนาควิมานํ เอกาทสมํฯ

12. ตติยนาควิมานวตฺถุ

[976]

‘‘โก นุ ทิพฺเพน ยาเนน, สพฺพเสเตน หตฺถินา;

ตุริยตาฬิตนิคฺโฆโส, อนฺตลิกฺเข มหียติฯ

[977]

‘‘เทวตา นุสิ คนฺธพฺโพ, อทุ [อาทุ (สี. สฺยา.)] สกฺโก ปุรินฺทโท;

อชานนฺตา ตํ ปุจฺฉาม, กถํ ชาเนมุ ตํ มย’’นฺติฯ

[978]