11. ทุติยนาควิมานวตฺถุ
[968]
‘‘มหนฺตํ นาคํ อภิรุยฺห, สพฺพเสตํ คชุตฺตมํ;
วนา วนํ อนุปริยาสิ, นารีคณปุรกฺขโต;
โอภาเสนฺโต ทิสา สพฺพา, โอสธี วิย ตารกาฯ
[969]
‘‘เกน เตตาทิโส วณฺโณ…เป.…วณฺโณ จ เต สพฺพทิสา ปภาสตี’’ติฯ
[971]
โส เทวปุตฺโต อตฺตมโน, วงฺคีเสเนว ปุจฺฉิโต;
ปญฺหํ ปุฏฺโฐ วิยากาสิ, ยสฺส กมฺมสฺสิทํ ผลํฯ
[972]
‘‘อหํ มนุสฺเสสุ มนุสฺสภูโต, อุปาสโก จกฺขุมโต อโหสิํ;
ปาณาติปาตา วิรโต อโหสิํ, โลเก อทินฺนํ ปริวชฺชยิสฺสํฯ
[973]
‘‘อมชฺชโป โน จ มุสา อภาณิํ [อภาสิํ (สี. ก.)], สเกน ทาเรน จ ตุฏฺโฐ อโหสิํ;
อนฺนญฺจ ปานญฺจ ปสนฺนจิตฺโต, สกฺกจฺจ ทานํ วิปุลํ อทาสิํฯ
[974]
‘‘เตน เมตาทิโส วณฺโณ…เป.…วณฺโณ จ เม สพฺพทิสา ปภาสตี’’ติฯ
ทุติยนาควิมานํ เอกาทสมํฯ
12. ตติยนาควิมานวตฺถุ
[976]
‘‘โก นุ ทิพฺเพน ยาเนน, สพฺพเสเตน หตฺถินา;
ตุริยตาฬิตนิคฺโฆโส, อนฺตลิกฺเข มหียติฯ
[977]
‘‘เทวตา นุสิ คนฺธพฺโพ, อทุ [อาทุ (สี. สฺยา.)] สกฺโก ปุรินฺทโท;
อชานนฺตา ตํ ปุจฺฉาม, กถํ ชาเนมุ ตํ มย’’นฺติฯ
[978]