‘‘ปาณาติปาตา วิรตา อโจริกา, สํสุทฺธกายา สุจิพฺรหฺมจารินี;

อมชฺชปา โน จ มุสา อภาณิํ, สิกฺขาปเทสุ ปริปูรการินีฯ

[312]

‘‘จาตุทฺทสิํ ปญฺจทสิํ, ยา จ ปกฺขสฺส อฏฺฐมี;

ปาฏิหาริยปกฺขญฺจ, ปสนฺนมานสา อหํ [อติปสนฺนมานสา (ก.)]ฯ

[313]

‘‘อฏฺฐงฺคุเปตํ อนุธมฺมจารินี, อุโปสถํ ปีติมนา อุปาวสิํ;

อิมญฺจ อริยํ อฏฺฐงฺควเรหุเปตํ, สมาทิยิตฺวา กุสลํ สุขุทฺรยํ;

ปติมฺหิ กลฺยาณี วสานุวตฺตินี, อโหสิํ ปุพฺเพ สุคตสฺส สาวิกาฯ

[314]

‘‘เอตาทิสํ กุสลํ ชีวโลเก, กมฺมํ กริตฺวาน วิเสสภาคินี;

กายสฺส เภทา อภิสมฺปรายํ, เทวิทฺธิปตฺตา สุคติมฺหิ อาคตาฯ

[315]

‘‘วิมานปาสาทวเร มโนรเม, ปริวาริตา อจฺฉราสงฺคเณน;

สยํปภา เทวคณา รเมนฺติ มํ, ทีฆายุกิํ เทววิมานมาคต’’นฺติ;

ปลฺลงฺกวิมานํ ตติยํฯ

4. ลตาวิมานวตฺถุ

[316]

ลตา จ สชฺชา ปวรา จ เทวตา, อจฺจิมตี [อจฺจิมุขี (สี.), อจฺฉิมตี (ปี. ก.) อจฺฉิมุตี (สฺยา.)] ราชวรสฺส สิรีมโต;

สุตา จ รญฺโญ เวสฺสวณสฺส ธีตา, ราชีมตี ธมฺมคุเณหิ โสภถฯ

[317]

ปญฺเจตฺถ นาริโย อาคมํสุ นฺหายิตุํ, สีโตทกํ อุปฺปลินิํ สิวํ นทิํ;

ตา ตตฺถ นฺหายิตฺวา รเมตฺวา เทวตา, นจฺจิตฺวา คายิตฺวา สุตา ลตํ พฺรวิ [พฺรุวี (สี.)]ฯ

[318]

‘‘ปุจฺฉามิ ตํ อุปฺปลมาลธารินิ, อาเวฬินิ กญฺจนสนฺนิภตฺตเจ;

ติมิรตมฺพกฺขิ นเภว โสภเน, ทีฆายุกี เกน กโต ยโส ตวฯ

[319]

‘‘เกนาสิ ภทฺเท ปติโน ปิยตรา, วิสิฏฺฐกลฺยาณิตรสฺสุ รูปโต;

ปทกฺขิณา นจฺจคีตวาทิเต, อาจิกฺข โน ตฺวํ นรนาริปุจฺฉิตา’’ติฯ

[320]

‘‘อหํ มนุสฺเสสุ มนุสฺสภูตา, อุฬารโภเค กุเล สุณิสา อโหสิํ;

อกฺโกธนา ภตฺตุวสานุวตฺตินี, อุโปสเถ อปฺปมตฺตา อโหสิํฯ

[321]

‘‘มนุสฺสภูตา ทหรา อปาปิกา [ทหราส’ปาปิกา (สี.)], ปสนฺนจิตฺตา ปติมาภิราธยิํ;

สเทวรํ สสฺสสุรํ สทาสกํ, อภิราธยิํ ตมฺหิ กโต ยโส มมฯ

[322]

‘‘สาหํ เตน กุสเลน กมฺมุนา, จตุพฺภิ ฐาเนหิ วิเสสมชฺฌคา;

อายุญฺจ วณฺณญฺจ สุขํ พลญฺจ, ขิฑฺฑารติํ ปจฺจนุโภมนปฺปกํฯ

[323]

‘‘สุตํ นุ ตํ ภาสติ ยํ อยํ ลตา, ยํ โน อปุจฺฉิมฺห อกิตฺตยี โน;

ปติโน กิรมฺหากํ วิสิฏฺฐ นารีนํ, คตี จ ตาสํ ปวรา จ เทวตาฯ

[324]

‘‘ปตีสุ ธมฺมํ ปจราม สพฺพา, ปติพฺพตา ยตฺถ ภวนฺติ อิตฺถิโย;

ปตีสุ ธมฺมํ ปจริตฺว [ปจริตฺวาน (ก.)] สพฺพา, ลจฺฉามเส ภาสติ ยํ อยํ ลตาฯ

[325]

‘‘สีโห ยถา ปพฺพตสานุโคจโร, มหินฺธรํ ปพฺพตมาวสิตฺวา;

ปสยฺห หนฺตฺวา อิตเร จตุปฺปเท, ขุทฺเท มิเค ขาทติ มํสโภชโนฯ

[326]

‘‘ตเถว สทฺธา อิธ อริยสาวิกา, ภตฺตารํ นิสฺสาย ปติํ อนุพฺพตา;

โกธํ วธิตฺวา อภิภุยฺย มจฺฉรํ, สคฺคมฺหิ สา โมทติ ธมฺมจารินี’’ติฯ

ลตาวิมานํ จตุตฺถํฯ

5. คุตฺติลวิมานํ

1. วตฺถุตฺตมทายิกาวิมานวตฺถุ

[327]

‘‘สตฺตตนฺติํ สุมธุรํ, รามเณยฺยํ อวาจยิํ;

โส มํ รงฺคมฺหิ อวฺเหติ, ‘สรณํ เม โหหิ โกสิยา’ติฯ

[328]

‘‘อหํ เต สรณํ โหมิ, อหมาจริยปูชโก;

น ตํ ชยิสฺสติ สิสฺโส, สิสฺสมาจริย เชสฺสสี’’ติฯ

[329]

‘‘อภิกฺกนฺเตน วณฺเณน, ยา ตฺวํ ติฏฺฐสิ เทวเต;

โอภาเสนฺตี ทิสา สพฺพา, โอสธี วิย ตารกาฯ

[330]

‘‘เกน เตตาทิโส วณฺโณ, เกน เต อิธ มิชฺฌติ;

อุปฺปชฺชนฺติ จ เต โภคา, เย เกจิ มนโส ปิยาฯ

[331]