‘‘อิติสฺสา สสฺสุ ปริภาสิ, อวินีตาสิ ตฺวํ [อวินีตา ตุวํ (สี.)] วธุ;

น มํ สมฺปุจฺฉิตุํ อิจฺฉิ, สมณสฺส ททามหํฯ

[293]

‘‘ตโต เม สสฺสุ กุปิตา, ปหาสิ มุสเลน มํ;

กูฏงฺคจฺฉิ อวธิ มํ, นาสกฺขิํ ชีวิตุํ จิรํฯ

[294]

‘‘สา อหํ กายสฺส เภทา, วิปฺปมุตฺตา ตโต จุตา;

เทวานํ ตาวติํสานํ, อุปปนฺนา สหพฺยตํฯ

[295]

‘‘เตน เมตาทิโส วณฺโณ…เป.…วณฺโณ จ เม สพฺพทิสา ปภาสตี’’ติฯ

อุฬารวิมานํ ปฐมํฯ

2. อุจฺฉุทายิกาวิมานวตฺถุ

[296]

‘‘โอภาสยิตฺวา ปถวิํ [ปฐวิํ (สี. สฺยา.)] สเทวกํ, อติโรจสิ จนฺทิมสูริยา วิย;

สิริยา จ วณฺเณน ยเสน เตชสา, พฺรหฺมาว เทเว ติทเส สหินฺทเก [สอินฺทเก (สี.)]ฯ

[297]

‘‘ปุจฺฉามิ ตํ อุปฺปลมาลธารินี, อาเวฬินี กญฺจนสนฺนิภตฺตเจ;

อลงฺกเต อุตฺตมวตฺถธารินี, กา ตฺวํ สุเภ เทวเต วนฺทเส มมํฯ

[298]

‘‘กิํ ตฺวํ ปุเร กมฺมมกาสิ อตฺตนา, มนุสฺสภูตา ปุริมาย ชาติยา;

ทานํ สุจิณฺณํ อถ สีลสํยมํ [สญฺญมํ (สี.)], เกนูปปนฺนา สุคติํ ยสสฺสินี;

เทวเต ปุจฺฉิตาจิกฺข, กิสฺส กมฺมสฺสิทํ ผล’’นฺติฯ

[299]