ทาสี เจว ลขุมา จ, อถ อาจามทายิกา;
จณฺฑาลี ภทฺทิตฺถี เจว [ภทฺทิตฺถิกา จ (สฺยา.)], โสณทินฺนา อุโปสถา;
นิทฺทา เจว สุนิทฺทา จ [นนฺทา เจว สุนนฺทา จ (สี.)], ทฺเว จ ภิกฺขาย ทายิกา;
วคฺโค เตน ปวุจฺจตีติฯ
ภาณวารํ ปฐมํ นิฏฺฐิตํฯ
3. ปาริจฺฉตฺตกวคฺโค
1. อุฬารวิมานวตฺถุ
[286]
‘‘อุฬาโร เต ยโส วณฺโณ, สพฺพา โอภาสเต ทิสา;
นาริโย นจฺจนฺติ คายนฺติ, เทวปุตฺตา อลงฺกตาฯ
[287]
‘‘โมเทนฺติ ปริวาเรนฺติ, ตว ปูชาย เทวเต;
โสวณฺณานิ วิมานานิ, ตวิมานิ สุทสฺสเนฯ
[288]
‘‘ตุวํสิ อิสฺสรา เตสํ, สพฺพกามสมิทฺธินี;
อภิชาตา มหนฺตาสิ, เทวกาเย ปโมทสิ;
เทวเต ปุจฺฉิตาจิกฺข, กิสฺส กมฺมสฺสิทํ ผล’’นฺติฯ
[289]
‘‘อหํ มนุสฺเสสุ มนุสฺสภูตา, ปุริมาย ชาติยา มนุสฺสโลเก;
ทุสฺสีลกุเล สุณิสา อโหสิํ, อสฺสทฺเธสุ กทริเยสุ อหํฯ
[290]
‘‘สทฺธา สีเลน สมฺปนฺนา, สํวิภาครตา สทา;
ปิณฺฑาย จรมานสฺส, อปูวํ เต อทาสหํฯ
[291]
‘‘ตทาหํ สสฺสุยาจิกฺขิํ, สมโณ อาคโต อิธ;
ตสฺส อทาสหํ ปูวํ, ปสนฺนา เสหิ ปาณิภิฯ
[292]