[136] ‘‘มม จ, ภนฺเต, วจเนน ภควโต ปาเท สิรสา วนฺเทยฺยาสิ – ‘อุตฺตรา นาม, ภนฺเต, อุปาสิกา ภควโต ปาเท สิรสา วนฺทตี’ติฯ อนจฺฉริยํ โข ปเนตํ, ภนฺเต, ยํ มํ ภควา อญฺญตรสฺมิํ สามญฺญผเล พฺยากเรยฺย [พฺยากเรยฺยาติ (?)], ตํ ภควา สกทาคามิผเล พฺยากาสี’’ติฯ

อุตฺตราวิมานํ ปนฺนรสมํฯ

16. สิริมาวิมานวตฺถุ

[137]

‘‘ยุตฺตา จ เต ปรมอลงฺกตา หยา, อโธมุขา อฆสิคมา พลี ชวา;

อภินิมฺมิตา ปญฺจรถาสตา จ เต, อนฺเวนฺติ ตํ สารถิโจทิตา หยาฯ

[138]

‘‘สา ติฏฺฐสิ รถวเร อลงฺกตา, โอภาสยํ ชลมิว โชติ ปาวโก;

ปุจฺฉามิ ตํ วรตนุ [วรจารุ (กตฺถจิ)] อโนมทสฺสเน, กสฺมา นุ กายา อนธิวรํ อุปาคมิฯ

[139]

‘‘กามคฺคปตฺตานํ ยมาหุนุตฺตรํ [… นุตฺตรา (ก.), อนุตฺตรา (สฺยา.)], นิมฺมาย นิมฺมาย รมนฺติ เทวตา;

ตสฺมา กายา อจฺฉรา กามวณฺณินี, อิธาคตา อนธิวรํ นมสฺสิตุํฯ

[140]

‘‘กิํ ตฺวํ ปุเร สุจริตมาจรีธ [สุจริตํ อจาริธ (ปี.)],

เกนจฺฉสิ ตฺวํ อมิตยสา สุเขธิตา;

อิทฺธี จ เต อนธิวรา วิหงฺคมา,

วณฺโณ จ เต ทส ทิสา วิโรจติฯ

[141]

‘‘เทเวหิ ตฺวํ ปริวุตา สกฺกตา จสิ,

กุโต จุตา สุคติคตาสิ เทวเต;

กสฺส วา ตฺวํ วจนกรานุสาสนิํ,

อาจิกฺข เม ตฺวํ ยทิ พุทฺธสาวิกา’’ติฯ

[142]

‘‘นคนฺตเร นครวเร สุมาปิเต, ปริจาริกา ราชวรสฺส สิริมโต;

นจฺเจ คีเต ปรมสุสิกฺขิตา อหุํ, สิริมาติ มํ ราชคเห อเวทิํสุ [อเวทิสุํ (?)]ฯ

[143]

‘‘พุทฺโธ จ เม อิสินิสโภ วินายโก, อเทสยี สมุทยทุกฺขนิจฺจตํ;

อสงฺขตํ ทุกฺขนิโรธสสฺสตํ, มคฺคญฺจิมํ อกุฏิลมญฺชสํ สิวํฯ

[144]

‘‘สุตฺวานหํ อมตปทํ อสงฺขตํ, ตถาคตสฺสนธิวรสฺส สาสนํ;

สีเลสฺวหํ ปรมสุสํวุตา อหุํ, ธมฺเม ฐิตา นรวรพุทฺธเทสิเต [ภาสิเต (สี.)]ฯ

[145]

‘‘ญตฺวานหํ วิรชปทํ อสงฺขตํ, ตถาคเตนนธิวเรน เทสิตํ;

ตตฺเถวหํ สมถสมาธิมาผุสิํ, สาเยว เม ปรมนิยามตา อหุฯ

[146]

‘‘ลทฺธานหํ อมตวรํ วิเสสนํ, เอกํสิกา อภิสมเย วิเสสิย;

อสํสยา พหุชนปูชิตา อหํ, ขิฑฺฑารติํ [ขิฑฺฑํ รติํ (สฺยา. ปี.)] ปจฺจนุโภมนปฺปกํฯ

[147]

‘‘เอวํ อหํ อมตทสมฺหิ [อมตรสมฺหิ (ก.)] เทวตา, ตถาคตสฺสนธิวรสฺส สาวิกา;

ธมฺมทฺทสา ปฐมผเล ปติฏฺฐิตา, โสตาปนฺนา น จ ปน มตฺถิ ทุคฺคติฯ

[148]

‘‘สา วนฺทิตุํ อนธิวรํ อุปาคมิํ, ปาสาทิเก กุสลรเต จ ภิกฺขโว;

นมสฺสิตุํ สมณสมาคมํ สิวํ, สคารวา สิริมโต ธมฺมราชิโนฯ

[149]

‘‘ทิสฺวา มุนิํ มุทิตมนมฺหิ ปีณิตา, ตถาคตํ นรวรทมฺมสารถิํ;

ตณฺหจฺฉิทํ กุสลรตํ วินายกํ, วนฺทามหํ ปรมหิตานุกมฺปก’’นฺติฯ

สิริมาวิมานํ โสฬสมํฯ

17. เกสการีวิมานวตฺถุ

[150]

‘‘อิทํ วิมานํ รุจิรํ ปภสฺสรํ, เวฬุริยถมฺภํ สตตํ สุนิมฺมิตํ;

สุวณฺณรุกฺเขหิ สมนฺตโมตฺถตํ, ฐานํ มมํ กมฺมวิปากสมฺภวํฯ

[151]

‘‘ตตฺรูปปนฺนา ปุริมจฺฉรา อิมา, สตํ สหสฺสานิ สเกน กมฺมุนา;

ตุวํสิ อชฺฌุปคตา ยสสฺสินี, โอภาสยํ ติฏฺฐสิ ปุพฺพเทวตาฯ

[152]

‘‘สสี อธิคฺคยฺห ยถา วิโรจติ, นกฺขตฺตราชาริว ตารกาคณํ;

ตเถว ตฺวํ อจฺฉราสงฺคณํ [อจฺฉราสงฺคมํ (สี.)] อิมํ, ททฺทลฺลมานา ยสสา วิโรจสิฯ

[153]

‘‘กุโต นุ อาคมฺม อโนมทสฺสเน, อุปปนฺนา ตฺวํ ภวนํ มมํ อิทํ;

พฺรหฺมํว เทวา ติทสา สหินฺทกา, สพฺเพ น ตปฺปามเส ทสฺสเนน ต’’นฺติฯ

[154]

‘‘ยเมตํ สกฺก อนุปุจฺฉเส มมํ, ‘กุโต จุตา ตฺวํ อิธ อาคตา’ติ [กุโต จุตา อิธ อาคตา ตุวํ (สฺยา.), กุโต จุตาย อาคติ ตว (ปี.)];

พาราณสี นาม ปุรตฺถิ กาสินํ, ตตฺถ อโหสิํ ปุเร เกสการิกาฯ

[155]