‘‘น มาสิ ทานํ น จ มตฺถิ ทาตุํ, ปเร จ โข ตตฺถ สมาทเปสิํ;

ปูเชถ นํ ปูชนียสฺส [ปูชเนยฺยสฺส (สฺยา. ก.)] ธาตุํ, เอวํ กิร สคฺคมิโต คมิสฺสถฯ

[1206]

‘‘ตเทว กมฺมํ กุสลํ กตํ มยา, สุขญฺจ ทิพฺพํ อนุโภมิ อตฺตนา;

โมทามหํ ติทสคณสฺส มชฺเฌ, น ตสฺส ปุญฺญสฺส ขยมฺปิ อชฺฌค’’นฺติฯ

อเนกวณฺณวิมานํ อฏฺฐมํฯ

9. มฏฺฐกุณฺฑลีวิมานวตฺถุ

[1207]

[เป. ว. 186] ‘‘อลงฺกโต มฏฺฐกุณฺฑลี [มฏฺฏกุณฺฑลี (สี.)], มาลธารี หริจนฺทนุสฺสโท;

พาหา ปคฺคยฺห กนฺทสิ, วนมชฺเฌ กิํ ทุกฺขิโต ตุว’’นฺติฯ

[1208]

‘‘โสวณฺณมโย ปภสฺสโร, อุปฺปนฺโน รถปญฺชโร มม;

ตสฺส จกฺกยุคํ น วินฺทามิ, เตน ทุกฺเขน ชหามิ [ชหิสฺสํ (สี.), ชหิสฺสามิ (สฺยา. ปี.)] ชีวิต’’นฺติฯ

[1209]

‘‘โสวณฺณมยํ มณิมยํ, โลหิตกมยํ [โลหิตงฺคมยํ (สฺยา.), โลหิตงฺกมยํ (สี.), โลหมยํ (กตฺถจิ)] อถ รูปิยมยํ;

อาจิกฺข [อาจิกฺขถ (ก.)] เม ภทฺทมาณว, จกฺกยุคํ ปฏิปาทยามิ เต’’ติฯ

[1210]

โส มาณโว ตสฺส ปาวทิ, ‘‘จนฺทิมสูริยา อุภเยตฺถ ทิสฺสเร;

โสวณฺณมโย รโถ มม, เตน จกฺกยุเคน โสภตี’’ติฯ

[1211]