10. (อุตฺตร) ปายาสิวิมานวตฺถุ
[1108]
‘‘ยา เทวราชสฺส สภา สุธมฺมา, ยตฺถจฺฉติ เทวสงฺโฆ สมคฺโค;
ตถูปมํ ตุยฺหมิทํ วิมานํ, โอภาสยํ ติฏฺฐติ อนฺตลิกฺเขฯ
[1109]
‘‘เทวิทฺธิปตฺโตสิ มหานุภาโว, มนุสฺสภูโต กิมกาสิ ปุญฺญํ;
เกนาสิ เอวํ ชลิตานุภาโว, วณฺโณ จ เต สพฺพทิสา ปภาสตี’’ติฯ
[1110]
โส เทวปุตฺโต อตฺตมโน…เป.… ยสฺส กมฺมสฺสิทํ ผลํฯ
[1111]
‘‘อหํ มนุสฺเสสุ มนุสฺสภูโต, รญฺโญ ปายาสิสฺส อโหสิํ มาณโว;
ลทฺธา ธนํ สํวิภาคํ อกาสิํ, ปิยา จ เม สีลวนฺโต อเหสุํ;
อนฺนญฺจ ปานญฺจ ปสนฺนจิตฺโต, สกฺกจฺจ ทานํ วิปุลํ อทาสิํฯ
[1112]
‘‘เตน เมตาทิโส วณฺโณ…เป. …วณฺโณ จ เม สพฺพทิสา ปภาสตี’’ติฯ
(อุตฺตร) ปายาสิวิมานํ [อุตฺตรวิมานํ (สี. สฺยา. อฏฺฐ.)] ทสมํฯ
ปายาสิวคฺโค ฉฏฺโฐ นิฏฺฐิโตฯ
ตสฺสุทฺทานํ –
ทฺเว อคาริโน ผลทายี, ทฺเว อุปสฺสยทายี ภิกฺขาย ทายี;
ยวปาลโก เจว ทฺเว, กุณฺฑลิโน ปายาสีติ [ปาฐเภโท นตฺถิ];
ปุริสานํ ทุติโย วคฺโค ปวุจฺจตีติฯ
7. สุนิกฺขิตฺตวคฺโค