‘‘อจฺเฉจฺฉิ [อเฉชฺชิ (ก.)] ตณฺหํ อิธ นามรูเป, (อิติ ภควา)
กณฺหสฺส [ตณฺหาย (ก.)] โสตํ ทีฆรตฺตานุสยิตํ;
อตาริ ชาติํ มรณํ อเสสํ,’’
อิจฺจพฺรวี ภควา ปญฺจเสฏฺโฐฯ
[358]
‘‘เอส สุตฺวา ปสีทามิ, วโจ เต อิสิสตฺตม;
อโมฆํ กิร เม ปุฏฺฐํ, น มํ วญฺเจสิ พฺราหฺมโณฯ
[359]
‘‘ยถาวาที ตถาการี, อหุ พุทฺธสฺส สาวโก;
อจฺฉิทา มจฺจุโน ชาลํ, ตตํ มายาวิโน ทฬฺหํฯ
[360]
‘‘อทฺทสา ภควา อาทิํ, อุปาทานสฺส กปฺปิโย;
อจฺจคา วต กปฺปายโน, มจฺจุเธยฺยํ สุทุตฺตร’’นฺติฯ
นิคฺโรธกปฺปสุตฺตํ ทฺวาทสมํ นิฏฺฐิตํฯ
13. สมฺมาปริพฺพาชนียสุตฺตํ
[361]
‘‘ปุจฺฉามิ มุนิํ ปหูตปญฺญํ,
ติณฺณํ ปารงฺคตํ ปรินิพฺพุตํ ฐิตตฺตํ;
นิกฺขมฺม ฆรา ปนุชฺช กาเม, กถํ ภิกฺขุ
สมฺมา โส โลเก ปริพฺพเชยฺย’’ฯ
[362]
‘‘ยสฺส มงฺคลา สมูหตา, (อิติ ภควา)
อุปฺปาตา สุปินา จ ลกฺขณา จ;
โส มงฺคลโทสวิปฺปหีโน,
สมฺมา โส โลเก ปริพฺพเชยฺยฯ
[363]
‘‘ราคํ วินเยถ มานุเสสุ, ทิพฺเพสุ กาเมสุ จาปิ ภิกฺขุ;
อติกฺกมฺม ภวํ สเมจฺจ ธมฺมํ, สมฺมา โส โลเก ปริพฺพเชยฺยฯ
[364]