‘‘อจฺเฉจฺฉิ [อเฉชฺชิ (ก.)] ตณฺหํ อิธ นามรูเป, (อิติ ภควา)

กณฺหสฺส [ตณฺหาย (ก.)] โสตํ ทีฆรตฺตานุสยิตํ;

อตาริ ชาติํ มรณํ อเสสํ,’’

อิจฺจพฺรวี ภควา ปญฺจเสฏฺโฐฯ

[358]

‘‘เอส สุตฺวา ปสีทามิ, วโจ เต อิสิสตฺตม;

อโมฆํ กิร เม ปุฏฺฐํ, น มํ วญฺเจสิ พฺราหฺมโณฯ

[359]

‘‘ยถาวาที ตถาการี, อหุ พุทฺธสฺส สาวโก;

อจฺฉิทา มจฺจุโน ชาลํ, ตตํ มายาวิโน ทฬฺหํฯ

[360]

‘‘อทฺทสา ภควา อาทิํ, อุปาทานสฺส กปฺปิโย;

อจฺจคา วต กปฺปายโน, มจฺจุเธยฺยํ สุทุตฺตร’’นฺติฯ

นิคฺโรธกปฺปสุตฺตํ ทฺวาทสมํ นิฏฺฐิตํฯ

13. สมฺมาปริพฺพาชนียสุตฺตํ

[361]

‘‘ปุจฺฉามิ มุนิํ ปหูตปญฺญํ,

ติณฺณํ ปารงฺคตํ ปรินิพฺพุตํ ฐิตตฺตํ;

นิกฺขมฺม ฆรา ปนุชฺช กาเม, กถํ ภิกฺขุ

สมฺมา โส โลเก ปริพฺพเชยฺย’’ฯ

[362]

‘‘ยสฺส มงฺคลา สมูหตา, (อิติ ภควา)

อุปฺปาตา สุปินา จ ลกฺขณา จ;

โส มงฺคลโทสวิปฺปหีโน,

สมฺมา โส โลเก ปริพฺพเชยฺยฯ

[363]

‘‘ราคํ วินเยถ มานุเสสุ, ทิพฺเพสุ กาเมสุ จาปิ ภิกฺขุ;

อติกฺกมฺม ภวํ สเมจฺจ ธมฺมํ, สมฺมา โส โลเก ปริพฺพเชยฺยฯ

[364]