9. กิํสีลสุตฺตํ
[326]
‘‘กิํสีโล กิํสมาจาโร, กานิ กมฺมานิ พฺรูหยํ;
นโร สมฺมา นิวิฏฺฐสฺส, อุตฺตมตฺถญฺจ ปาปุเณ’’ฯ
[327]
‘‘วุฑฺฒาปจายี อนุสูยโก สิยา, กาลญฺญู [กาลญฺญุ (สี. สฺยา.)] จสฺส ครูนํ [ครูนํ (สี.)] ทสฺสนาย;
ธมฺมิํ กถํ เอรยิตํ ขณญฺญู, สุเณยฺย สกฺกจฺจ สุภาสิตานิฯ
[328]
‘‘กาเลน คจฺเฉ ครูนํ สกาสํ, ถมฺภํ นิรํกตฺวา [นิรากตฺวา (?) นิ อา กร ตฺวา] นิวาตวุตฺติ;
อตฺถํ ธมฺมํ สํยมํ พฺรหฺมจริยํ, อนุสฺสเร เจว สมาจเร จฯ
[329]
‘‘ธมฺมาราโม ธมฺมรโต, ธมฺเม ฐิโต ธมฺมวินิจฺฉยญฺญู;
เนวาจเร ธมฺมสนฺโทสวาทํ, ตจฺเฉหิ นีเยถ สุภาสิเตหิฯ
[330]
‘‘หสฺสํ ชปฺปํ ปริเทวํ ปโทสํ, มายากตํ กุหนํ คิทฺธิ มานํ;
สารมฺภํ กกฺกสํ กสาวญฺจ มุจฺฉํ [สารมฺภ กกฺกสฺส กสาว มุจฺฉํ (สฺยา. ปี.)], หิตฺวา จเร วีตมโท ฐิตตฺโตฯ
[331]
‘‘วิญฺญาตสารานิ สุภาสิตานิ, สุตญฺจ วิญฺญาตสมาธิสารํ;
น ตสฺส ปญฺญา จ สุตญฺจ วฑฺฒติ, โย สาหโส โหติ นโร ปมตฺโตฯ
[332]
‘‘ธมฺเม จ เย อริยปเวทิเต รตา,
อนุตฺตรา เต วจสา มนสา กมฺมุนา จ;
เต สนฺติโสรจฺจสมาธิสณฺฐิตา,
สุตสฺส ปญฺญาย จ สารมชฺฌคู’’ติฯ
กิํสีลสุตฺตํ นวมํ นิฏฺฐิตํฯ
10. อุฏฺฐานสุตฺตํ
[333]
อุฏฺฐหถ นิสีทถ, โก อตฺโถ สุปิเตน โว;
อาตุรานญฺหิ กา นิทฺทา, สลฺลวิทฺธาน รุปฺปตํฯ
[334]
อุฏฺฐหถ นิสีทถ, ทฬฺหํ สิกฺขถ สนฺติยา;
มา โว ปมตฺเต วิญฺญาย, มจฺจุราชา อโมหยิตฺถ วสานุเคฯ
[335]
ยาย เทวา มนุสฺสา จ, สิตา ติฏฺฐนฺติ อตฺถิกา;
ตรเถตํ วิสตฺติกํ, ขโณ โว [ขโณ เว (ปี. ก.)] มา อุปจฺจคา;
ขณาตีตา หิ โสจนฺติ, นิรยมฺหิ สมปฺปิตาฯ
[336]
ปมาโท รโช ปมาโท, ปมาทานุปติโต รโช;
อปฺปมาเทน วิชฺชาย, อพฺพเห [อพฺพูฬฺเห (สฺยา. ปี.), อพฺพุเห (ก. อฏฺฐ.)] สลฺลมตฺตโนติฯ
อุฏฺฐานสุตฺตํ ทสมํ นิฏฺฐิตํฯ
11. ราหุลสุตฺตํ
[337]
‘‘กจฺจิ อภิณฺหสํวาสา, นาวชานาสิ ปณฺฑิตํ;
อุกฺกาธาโร [โอกฺกาธาโร (สฺยา. ก.)] มนุสฺสานํ, กจฺจิ อปจิโต ตยา’’ [ตว (สี. อฏฺฐ.)]ฯ
[338]
‘‘นาหํ อภิณฺหสํวาสา, อวชานามิ ปณฺฑิตํ;
อุกฺกาธาโร มนุสฺสานํ, นิจฺจํ อปจิโต มยา’’ฯ
[339]