‘‘สฺเนหชา อตฺตสมฺภูตา, นิคฺโรธสฺเสว ขนฺธชา;
ปุถู วิสตฺตา กาเมสุ, มาลุวาว วิตตาวเนฯ
[275]
‘‘เย นํ ปชานนฺติ ยโตนิทานํ, เต นํ วิโนเทนฺติ สุโณหิ ยกฺข;
เต ทุตฺตรํ โอฆมิมํ ตรนฺติ, อติณฺณปุพฺพํ อปุนพฺภวายา’’ติฯ
สูจิโลมสุตฺตํ ปญฺจมํ นิฏฺฐิตํฯ
6. ธมฺมจริยสุตฺตํ
[276]
ธมฺมจริยํ พฺรหฺมจริยํ, เอตทาหุ วสุตฺตมํ;
ปพฺพชิโตปิ เจ โหติ, อคารา อนคาริยํฯ
[277]
โส เจ มุขรชาติโก, วิเหสาภิรโต มโค;
ชีวิตํ ตสฺส ปาปิโย, รชํ วฑฺเฒติ อตฺตโนฯ
[278]
กลหาภิรโต ภิกฺขุ, โมหธมฺเมน อาวุโต;
อกฺขาตมฺปิ น ชานาติ, ธมฺมํ พุทฺเธน เทสิตํฯ
[279]
วิเหสํ ภาวิตตฺตานํ, อวิชฺชาย ปุรกฺขโต;
สํกิเลสํ น ชานาติ, มคฺคํ นิรยคามินํฯ
[280]
วินิปาตํ สมาปนฺโน, คพฺภา คพฺภํ ตมา ตมํ;
ส เว ตาทิสโก ภิกฺขุ, เปจฺจ ทุกฺขํ นิคจฺฉติฯ
[281]
คูถกูโป ยถา อสฺส, สมฺปุณฺโณ คณวสฺสิโก;
โย จ เอวรูโป อสฺส, ทุพฺพิโสโธ หิ สางฺคโณฯ
[282]
ยํ เอวรูปํ ชานาถ, ภิกฺขโว เคหนิสฺสิตํ;
ปาปิจฺฉํ ปาปสงฺกปฺปํ, ปาปอาจารโคจรํฯ
[283]