12. มุนิสุตฺตํ

[209]

สนฺถวาโต [สนฺธวโต (ก.)] ภยํ ชาตํ, นิเกตา ชายเต รโช;

อนิเกตมสนฺถวํ, เอตํ เว มุนิทสฺสนํฯ

[210]

โย ชาตมุจฺฉิชฺช น โรปเยยฺย, ชายนฺตมสฺส นานุปฺปเวจฺเฉ;

ตมาหุ เอกํ มุนินํ จรนฺตํ, อทฺทกฺขิ โส สนฺติปทํ มเหสิฯ

[211]

สงฺขาย วตฺถูนิ ปมาย [ปหาย (ก. สี. ก.), สมาย (ก.) ป มี ตฺวา = ปมาย, ยถา นิสฺสายาติปทํ] พีชํ, สิเนหมสฺส นานุปฺปเวจฺเฉ;

ส เว มุนี ชาติขยนฺตทสฺสี, ตกฺกํ ปหาย น อุเปติ สงฺขํฯ

[212]

อญฺญาย สพฺพานิ นิเวสนานิ, อนิกามยํ อญฺญตรมฺปิ เตสํ;

ส เว มุนี วีตเคโธ อคิทฺโธ, นายูหตี ปารคโต หิ โหติฯ

[213]

สพฺพาภิภุํ สพฺพวิทุํ สุเมธํ, สพฺเพสุ ธมฺเมสุ อนูปลิตฺตํ;

สพฺพญฺชหํ ตณฺหกฺขเย วิมุตฺตํ, ตํ วาปิ ธีรา มุนิ [มุนิํ (สี. ปี.)] เวทยนฺติฯ

[214]

ปญฺญาพลํ สีลวตูปปนฺนํ, สมาหิตํ ฌานรตํ สตีมํ;

สงฺคา ปมุตฺตํ อขิลํ อนาสวํ, ตํ วาปิ ธีรา มุนิ เวทยนฺติฯ

[215]