10. นทีโสตสุตฺตํ

[109] วุตฺตญฺเหตํ ภควตา, วุตฺตมรหตาติ เม สุตํ –

‘‘เสยฺยถาปิ , ภิกฺขเว, ปุริโส นทิยา โสเตน โอวุยฺเหยฺย ปิยรูปสาตรูเปนฯ ตเมนํ จกฺขุมา ปุริโส ตีเร ฐิโต ทิสฺวา เอวํ วเทยฺย – ‘กิญฺจาปิ โข ตฺวํ, อมฺโภ ปุริส, นทิยา โสเตน โอวุยฺหสิ ปิยรูปสาตรูเปน, อตฺถิ เจตฺถ เหฏฺฐา รหโท สอูมิ สาวฏฺโฏ สคโห สรกฺขโส ยํ ตฺวํ, อมฺโภ ปุริส, รหทํ ปาปุณิตฺวา มรณํ วา นิคจฺฉสิ มรณมตฺตํ วา ทุกฺข’นฺติฯ อถ โข โส, ภิกฺขเว, ปุริโส ตสฺส ปุริสสฺส สทฺทํ สุตฺวา หตฺเถหิ จ ปาเทหิ จ ปฏิโสตํ วายเมยฺยฯ

‘‘อุปมา โข เม อยํ, ภิกฺขเว, กตา อตฺถสฺส วิญฺญาปนายฯ อยํ เจตฺถ [อยํ เจเวตฺถ (สฺยา.)] อตฺโถ – ‘นทิยา โสโต’ติ โข, ภิกฺขเว, ตณฺหาเยตํ อธิวจนํฯ

‘‘‘ปิยรูปํ สาตรูป’นฺติ โข, ภิกฺขเว, ฉนฺเนตํ อชฺฌตฺติกานํ อายตนานํ อธิวจนํฯ

‘‘‘เหฏฺฐา รหโท’ติ โข, ภิกฺขเว, ปญฺจนฺนํ โอรมฺภาคิยานํ สํโยชนานํ อธิวจนํ;

‘‘‘อูมิภย’นฺติ โข [สญีมีติ โข (พหูสุ)], ภิกฺขเว, โกธุปายาสสฺเสตํ อธิวจนํ;

‘‘‘อาวฏฺฏ’นฺติ โข [สาวฏฺโฏติ โข (พหูสุ)], ภิกฺขเว, ปญฺจนฺเนตํ กามคุณานํ อธิวจนํ;

‘‘‘คหรกฺขโส’ติ โข [สคโห สรกฺขโสติ โข (พหูสุ)], ภิกฺขเว, มาตุคามสฺเสตํ อธิวจนํ;

‘‘‘ปฏิโสโต’ติ โข, ภิกฺขเว, เนกฺขมฺมสฺเสตํ อธิวจนํ;

‘‘‘หตฺเถหิ จ ปาเทหิ จ วายาโม’ติ โข, ภิกฺขเว, วีริยารมฺภสฺเสตํ อธิวจนํ;

‘‘‘จกฺขุมา ปุริโส ตีเร ฐิโตติ โข, ภิกฺขเว, ตถาคตสฺเสตํ อธิวจนํ อรหโต สมฺมาสมฺพุทฺธสฺสา’’ติฯ เอตมตฺถํ ภควา อโวจฯ ตตฺเถตํ อิติ วุจฺจติ –