7. อชกลาปกสุตฺตํ

[7] เอวํ เม สุตํ – เอกํ สมยํ ภควา ปาวายํ [ปาฏลิยํ (ปี.)] วิหรติ อชกลาปเก เจติเย, อชกลาปกสฺส ยกฺขสฺส ภวเนฯ เตน โข ปน สมเยน ภควา รตฺตนฺธการติมิสายํ อพฺโภกาเส นิสินฺโน โหติ; เทโว จ เอกเมกํ ผุสายติฯ อถ โข อชกลาปโก ยกฺโข ภควโต ภยํ ฉมฺภิตตฺตํ โลมหํสํ อุปฺปาเทตุกาโม เยน ภควา เตนุปสงฺกมิ; อุปสงฺกมิตฺวา ภควโต อวิทูเร ติกฺขตฺตุํ ‘‘อกฺกุโล ปกฺกุโล’’ติ อกฺกุลปกฺกุลิกํ อกาสิ – ‘‘เอโส เต, สมณ, ปิสาโจ’’ติฯ

อถ โข ภควา เอตมตฺถํ วิทิตฺวา ตายํ เวลายํ อิมํ อุทานํ อุทาเนสิ –

‘‘ยทา สเกสุ ธมฺเมสุ, ปารคู โหติ พฺราหฺมโณ;

อถ เอตํ ปิสาจญฺจ, ปกฺกุลญฺจาติวตฺตตี’’ติฯ สตฺตมํ;

8. สงฺคามชิสุตฺตํ

[8] เอวํ เม สุตํ – เอกํ สมยํ ภควา สาวตฺถิยํ วิหรติ เชตวเน อนาถปิณฺฑิกสฺส อาราเมฯ เตน โข ปน สมเยน อายสฺมา สงฺคามชิ สาวตฺถิํ อนุปฺปตฺโต โหติ ภควนฺตํ ทสฺสนายฯ อสฺโสสิ โข อายสฺมโต สงฺคามชิสฺส ปุราณทุติยิกา – ‘‘อยฺโย กิร สงฺคามชิ สาวตฺถิํ อนุปฺปตฺโต’’ติฯ สา ทารกํ อาทาย เชตวนํ อคมาสิฯ

เตน โข ปน สมเยน อายสฺมา สงฺคามชิ อญฺญตรสฺมิํ รุกฺขมูเล ทิวาวิหารํ นิสินฺโน โหติฯ อถ โข อายสฺมโต สงฺคามชิสฺส ปุราณทุติยิกา เยนายสฺมา สงฺคามชิ เตนุปสงฺกมิ; อุปสงฺกมิตฺวา อายสฺมนฺตํ สงฺคามชิํ เอตทโวจ – ‘‘ขุทฺทปุตฺตญฺหิ [ขุทฺทปุตฺตามฺหิ (สี.)], สมณ, โปส ม’’นฺติฯ เอวํ วุตฺเต, อายสฺมา สงฺคามชิ ตุณฺหี อโหสิฯ

ทุติยมฺปิ โข อายสฺมโต สงฺคามชิสฺส ปุราณทุติยิกา อายสฺมนฺตํ สงฺคามชิํ เอตทโวจ – ‘‘ขุทฺทปุตฺตญฺหิ, สมณ, โปส ม’’นฺติฯ ทุติยมฺปิ โข อายสฺมา สงฺคามชิ ตุณฺหี อโหสิฯ