‘‘ยสฺสนฺตรโต น สนฺติ โกปา,

อิติภวาภวตญฺจ วีติวตฺโต;

ตํ วิคตภยํ สุขิํ อโสกํ,

เทวา นานุภวนฺติ ทสฺสนายา’’ติฯ ทสมํ;

มุจลินฺทวคฺโค ทุติโย นิฏฺฐิโตฯ

ตสฺสุทฺทานํ –

มุจลินฺโท ราชา ทณฺเฑน, สกฺกาโร อุปาสเกน จ;

คพฺภินี เอกปุตฺโต จ, สุปฺปวาสา วิสาขา จ;

กาฬีโคธาย ภทฺทิโยติฯ

3. นนฺทวคฺโค

1. กมฺมวิปากชสุตฺตํ

[21] เอวํ เม สุตํ – เอกํ สมยํ ภควา สาวตฺถิยํ วิหรติ เชตวเน อนาถปิณฺฑิกสฺส อาราเมฯ เตน โข ปน สมเยน อญฺญตโร ภิกฺขุ ภควโต อวิทูเร นิสินฺโน โหติ ปลฺลงฺกํ อาภุชิตฺวา อุชุํ กายํ ปณิธาย ปุราณกมฺมวิปากชํ ทุกฺขํ ติพฺพํ ขรํ กฏุกํ เวทนํ อธิวาเสนฺโต สโต สมฺปชาโน อวิหญฺญมาโนฯ

อทฺทสา โข ภควา ตํ ภิกฺขุํ อวิทูเร นิสินฺนํ ปลฺลงฺกํ อาภุชิตฺวา อุชุํ กายํ ปณิธาย ปุราณกมฺมวิปากชํ ทุกฺขํ ติพฺพํ ขรํ กฏุกํ เวทนํ อธิวาเสนฺตํ สตํ สมฺปชานํ อวิหญฺญมานํฯ

อถ โข ภควา เอตมตฺถํ วิทิตฺวา ตายํ เวลายํ อิมํ อุทานํ อุทาเนสิ –

‘‘สพฺพกมฺมชหสฺส ภิกฺขุโน,

ธุนมานสฺส ปุเร กตํ รชํ;

อมมสฺส ฐิตสฺส ตาทิโน,

อตฺโถ นตฺถิ ชนํ ลเปตเว’’ติฯ ปฐมํ;