ทฺเว ภทฺทิยา ทฺเว จ สตฺตา, ลกุณฺฑโก ตณฺหาขโย;

ปปญฺจขโย จ กจฺจาโน, อุทปานญฺจ อุเตโนติฯ

จูฬวคฺโค [จุลฺลวคฺโค (สี.), จูลวคฺโค (ปี.)] สตฺตโม นิฏฺฐิโตฯ

8. ปาฏลิคามิยวคฺโค

1. ปฐมนิพฺพานปฏิสํยุตฺตสุตฺตํ

[71] เอวํ เม สุตํ – เอกํ สมยํ ภควา สาวตฺถิยํ วิหรติ เชตวเน อนาถปิณฺฑิกสฺส อาราเมฯ เตน โข ปน สมเยน ภควา ภิกฺขู นิพฺพานปฏิสํยุตฺตาย ธมฺมิยา กถาย สนฺทสฺเสติ สมาทเปติ สมุตฺเตเชติ สมฺปหํเสติฯ เตธ ภิกฺขู [เต จ ภิกฺขู (สี. สฺยา. ปี. ตทฏฺฐกถาปิ โอโลเกตพฺพา] อฏฺฐิํ กตฺวา [อฏฺฐีกตฺวา (สี. สฺยา.), อฏฺฐิกตฺวา (ปี.)] มนสิ กตฺวา สพฺพํ เจตโส [สพฺพํ เจตสา (อิติปิ อญฺญสุตฺเตสุ)] สมนฺนาหริตฺวา โอหิตโสตา ธมฺมํ สุณนฺติฯ

อถ โข ภควา เอตมตฺถํ วิทิตฺวา ตายํ เวลายํ อิมํ อุทานํ อุทาเนสิ –

‘‘อตฺถิ, ภิกฺขเว, ตทายตนํ, ยตฺถ เนว ปถวี, น อาโป, น เตโช, น วาโย, น อากาสานญฺจายตนํ, น วิญฺญาณญฺจายตนํ, น อากิญฺจญฺญายตนํ, น เนวสญฺญานาสญฺญายตนํ, นายํ โลโก, น ปรโลโก, น อุโภ จนฺทิมสูริยาฯ ตตฺราปาหํ, ภิกฺขเว, เนว อาคติํ วทามิ , น คติํ, น ฐิติํ, น จุติํ, น อุปปตฺติํ; อปฺปติฏฺฐํ, อปฺปวตฺตํ, อนารมฺมณเมเวตํฯ เอเสวนฺโต ทุกฺขสฺสา’’ติฯ ปฐมํฯ

2. ทุติยนิพฺพานปฏิสํยุตฺตสุตฺตํ

[72] เอวํ เม สุตํ – เอกํ สมยํ ภควา สาวตฺถิยํ วิหรติ เชตวเน อนาถปิณฺฑิกสฺส อาราเมฯ เตน โข ปน สมเยน ภควา ภิกฺขู นิพฺพานปฏิสํยุตฺตาย ธมฺมิยา กถาย สนฺทสฺเสติ สมาทเปติ สมุตฺเตเชติ สมฺปหํเสติฯ เตธ ภิกฺขู อฏฺฐิํ กตฺวา มนสิ กตฺวา สพฺพํ เจตโส สมนฺนาหริตฺวา โอหิตโสตา ธมฺมํ สุณนฺติฯ

อถ โข ภควา เอตมตฺถํ วิทิตฺวา ตายํ เวลายํ อิมํ อุทานํ อุทาเนสิ –

‘‘ทุทฺทสํ อนตํ นาม, น หิ สจฺจํ สุทสฺสนํ;

ปฏิวิทฺธา ตณฺหา ชานโต, ปสฺสโต นตฺถิ กิญฺจน’’นฺติฯ ทุติยํ;

3. ตติยนิพฺพานปฏิสํยุตฺตสุตฺตํ

[73] เอวํ เม สุตํ – เอกํ สมยํ ภควา สาวตฺถิยํ วิหรติ เชตวเน อนาถปิณฺฑิกสฺส อาราเมฯ เตน โข ปน สมเยน ภควา ภิกฺขู นิพฺพานปฏิสํยุตฺตาย ธมฺมิยา กถาย สนฺทสฺเสติ สมาทเปติ สมุตฺเตเชติ สมฺปหํเสติฯ เตธ ภิกฺขู อฏฺฐิํ กตฺวา, มนสิ กตฺวา, สพฺพํ เจตโส สมนฺนาหริตฺวา, โอหิตโสตา ธมฺมํ สุณนฺติฯ

อถ โข ภควา เอตมตฺถํ วิทิตฺวา ตายํ เวลายํ อิมํ อุทานํ อุทาเนสิ –

‘‘อตฺถิ, ภิกฺขเว, อชาตํ อภูตํ อกตํ อสงฺขตํฯ โน เจตํ, ภิกฺขเว, อภวิสฺส อชาตํ อภูตํ อกตํ อสงฺขตํ, นยิธ ชาตสฺส ภูตสฺส กตสฺส สงฺขตสฺส นิสฺสรณํ ปญฺญาเยถฯ ยสฺมา จ โข, ภิกฺขเว, อตฺถิ อชาตํ อภูตํ อกตํ อสงฺขตํ, ตสฺมา ชาตสฺส ภูตสฺส กตสฺส สงฺขตสฺส นิสฺสรณํ ปญฺญายตี’’ติฯ ตติยํฯ

4. จตุตฺถนิพฺพานปฏิสํยุตฺตสุตฺตํ

[74] เอวํ เม สุตํ – เอกํ สมยํ ภควา สาวตฺถิยํ วิหรติ เชตวเน อนาถปิณฺฑิกสฺส อาราเมฯ เตน โข ปน สมเยน ภควา ภิกฺขู นิพฺพานปฏิสํยุตฺตาย ธมฺมิยา กถาย สนฺทสฺเสติ สมาทเปติ สมุตฺเตเชติ สมฺปหํเสติฯ เตธ ภิกฺขู อฏฺฐิํ กตฺวา มนสิ กตฺวา สพฺพํ เจตโส สมนฺนาหริตฺวา โอหิตโสตา ธมฺมํ สุณนฺติฯ

อถ โข ภควา เอตมตฺถํ วิทิตฺวา ตายํ เวลายํ อิมํ อุทานํ อุทาเนสิ –