อญฺญตโร จ ปนายสฺมา อนุรุทฺโธ อรหตํ อโหสีติฯ อถ โข อายสฺมา อนุรุทฺโธ อรหตฺตปฺปตฺโต ตายํ เวลายํ อิมา คาถาโย อภาสิ –
[เถรคา. 901-903] ‘‘มม สงฺกปฺปมญฺญาย, สตฺถา โลเก อนุตฺตโร;
มโนมเยน กาเยน, อิทฺธิยา อุปสงฺกมิฯ
‘‘ยถา เม อหุ สงฺกปฺโป, ตโต อุตฺตริ เทสยิ;
นิปฺปปญฺจรโต พุทฺโธ, นิปฺปปญฺจํ อเทสยิฯ
‘‘ตสฺสาหํ ธมฺมมญฺญาย, วิหาสิํ สาสเน รโต;
ติสฺโส วิชฺชา อนุปฺปตฺตา, กตํ พุทฺธสฺส สาสน’’นฺติฯ ทสมํ;
คหปติวคฺโค ตติโยฯ
ตสฺสุทฺทานํ –
ทฺเว อุคฺคา ทฺเว จ หตฺถกา, มหานาเมน ชีวโก;
ทฺเว พลา อกฺขณา วุตฺตา, อนุรุทฺเธน เต ทสาติฯ
4. ทานวคฺโค
1. ปฐมทานสุตฺตํ
[31] [ที. นิ. 3.336] ‘‘อฏฺฐิมานิ , ภิกฺขเว, ทานานิฯ กตมานิ อฏฺฐ? อาสชฺช ทานํ เทติ, ภยา ทานํ เทติ, ‘อทาสิ เม’ติ ทานํ เทติ, ‘ทสฺสติ เม’ติ ทานํ เทติ, ‘สาหุ ทาน’นฺติ ทานํ เทติ, ‘อหํ ปจามิ, อิเม น ปจนฺติ; นารหามิ ปจนฺโต อปจนฺตานํ ทานํ อทาตุ’นฺติ ทานํ เทติ, ‘อิมํ เม ทานํ ททโต กลฺยาโณ กิตฺติสทฺโท อพฺภุคฺคจฺฉตี’ติ ทานํ เทติ, จิตฺตาลงฺการจิตฺตปริกฺขารตฺถํ ทานํ เทติฯ อิมานิ โข, ภิกฺขเว, อฏฺฐ ทานานี’’ติฯ ปฐมํฯ
2. ทุติยทานสุตฺตํ
[32]
[กถา. 480] ‘‘สทฺธา หิริยํ กุสลญฺจ ทานํ,
ธมฺมา เอเต สปฺปุริสานุยาตา;
เอตญฺหิ มคฺคํ ทิวิยํ วทนฺติ,
เอเตน หิ คจฺฉติ เทวโลก’’นฺติฯ ทุติยํ;