‘‘ปุน จปรํ, ภิกฺขเว, ภิกฺขุโน สกฺกายํ มนสิกโรโต สกฺกาเย จิตฺตํ น ปกฺขนฺทติ นปฺปสีทติ น สนฺติฏฺฐติ น วิมุจฺจติฯ สกฺกายนิโรธํ โข ปนสฺส มนสิกโรโต สกฺกายนิโรเธ จิตฺตํ ปกฺขนฺทติ ปสีทติ สนฺติฏฺฐติ วิมุจฺจติฯ ตสฺส ตํ จิตฺตํ สุคตํ สุภาวิตํ สุวุฏฺฐิตํ สุวิมุตฺตํ สุวิสํยุตฺตํ สกฺกาเยน; เย จ สกฺกายปจฺจยา อุปฺปชฺชนฺติ อาสวา วิฆาตปริฬาหา, มุตฺโต โส เตหิ, น โส ตํ เวทนํ เวทิยติฯ อิทมกฺขาตํ สกฺกายสฺส นิสฺสรณํฯ

‘‘ตสฺส กามนนฺทีปิ นานุเสติ, พฺยาปาทนนฺทีปิ นานุเสติ, วิเหสานนฺทีปิ นานุเสติ , รูปนนฺทีปิ นานุเสติ, สกฺกายนนฺทีปิ นานุเสติ (โส) [( ) กตฺถจิ นตฺถิ] กามนนฺทิยาปิ อนนุสยา, พฺยาปาทนนฺทิยาปิ อนนุสยา, วิเหสานนฺทิยาปิ อนนุสยา, รูปนนฺทิยาปิ อนนุสยา, สกฺกายนนฺทิยาปิ อนนุสยาฯ อยํ วุจฺจติ, ภิกฺขเว, ภิกฺขุ นิรนุสโย, อจฺเฉจฺฉิ [อจฺเฉชฺชิ (สฺยา. กํ. ก.)] ตณฺหํ, วิวตฺตยิ [วาวตฺตยิ (สี.)] สํโยชนํ, สมฺมา มานาภิสมยา อนฺตมกาสิ ทุกฺขสฺสฯ อิมา โข, ภิกฺขเว, ปญฺจ นิสฺสารณียา ธาตุโย’’ติฯ ทสมํฯ

พฺราหฺมณวคฺโค ปญฺจโมฯ

ตสฺสุทฺทานํ –

โสโณ โทโณ สงฺคารโว, การณปาลี จ ปิงฺคิยานี;

สุปินา จ วสฺสา วาจา, กุลํ นิสฺสารณีเยน จาติฯ

จตุตฺถํปณฺณาสกํ สมตฺโตฯ

5. ปญฺจมปณฺณาสกํ