6. ปีติสุตฺตํ

[176] อถ โข อนาถปิณฺฑิโก คหปติ ปญฺจมตฺเตหิ อุปาสกสเตหิ ปริวุโต เยน ภควา เตนุปสงฺกมิ; อุปสงฺกมิตฺวา ภควนฺตํ อภิวาเทตฺวา เอกมนฺตํ นิสีทิฯ เอกมนฺตํ นิสินฺนํ โข อนาถปิณฺฑิกํ คหปติํ ภควา เอตทโวจ –

‘‘ตุมฺเห โข, คหปติ, ภิกฺขุสงฺฆํ ปจฺจุปฏฺฐิตา จีวรปิณฺฑปาตเสนาสนคิลานปฺปจฺจยเภสชฺชปริกฺขาเรน ฯ น โข, คหปติ, ตาวตเกเนว ตุฏฺฐิ กรณียา – ‘มยํ ภิกฺขุสงฺฆํ ปจฺจุปฏฺฐิตา จีวรปิณฺฑปาตเสนาสนคิลานปฺปจฺจยเภสชฺชปริกฺขาเรนา’ติ ฯ ตสฺมาติห, คหปติ, เอวํ สิกฺขิตพฺพํ – ‘กินฺติ มยํ กาเลน กาลํ ปวิเวกํ ปีติํ อุปสมฺปชฺช วิหเรยฺยามา’ติ! เอวญฺหิ โว, คหปติ, สิกฺขิตพฺพ’’นฺติฯ

เอวํ วุตฺเต อายสฺมา สาริปุตฺโต ภควนฺตํ เอตทโวจ – ‘‘อจฺฉริยํ, ภนฺเต, อพฺภุตํ, ภนฺเต! ยาว สุภาสิตํ จิทํ, ภนฺเต, ภควตา – ‘ตุมฺเห โข, คหปติ, ภิกฺขุสงฺฆํ ปจฺจุปฏฺฐิตา จีวรปิณฺฑปาตเสนาสนคิลานปฺปจฺจยเภสชฺชปริกฺขาเรนฯ น โข, คหปติ, ตาวตเกเนว ตุฏฺฐิ กรณียา – มยํ ภิกฺขุสงฺฆํ ปจฺจุปฏฺฐิตา จีวรปิณฺฑปาตเสนาสนคิลานปฺปจฺจยเภสชฺชปริกฺขาเรนาติฯ ตสฺมาติห, คหปติ, เอวํ สิกฺขิตพฺพํ – กินฺติ มยํ กาเลน กาลํ ปวิเวกํ ปีติํ อุปสมฺปชฺช วิหเรยฺยามาติ! เอวญฺหิ โว, คหปติ, สิกฺขิตพฺพ’นฺติฯ ยสฺมิํ, ภนฺเต, สมเย อริยสาวโก ปวิเวกํ ปีติํ อุปสมฺปชฺช วิหรติ, ปญฺจสฺส ฐานานิ ตสฺมิํ สมเย น โหนฺติฯ ยมฺปิสฺส กามูปสํหิตํ ทุกฺขํ โทมนสฺสํ, ตมฺปิสฺส ตสฺมิํ สมเย น โหติฯ ยมฺปิสฺส กามูปสํหิตํ สุขํ โสมนสฺสํ, ตมฺปิสฺส ตสฺมิํ สมเย น โหติฯ ยมฺปิสฺส อกุสลูปสํหิตํ ทุกฺขํ โทมนสฺสํ, ตมฺปิสฺส ตสฺมิํ สมเย น โหติฯ ยมฺปิสฺส อกุสลูปสํหิตํ สุขํ โสมนสฺสํ, ตมฺปิสฺส ตสฺมิํ สมเย น โหติฯ ยมฺปิสฺส กุสลูปสํหิตํ ทุกฺขํ โทมนสฺสํ, ตมฺปิสฺส ตสฺมิํ สมเย น โหติฯ ยสฺมิํ, ภนฺเต, สมเย อริยสาวโก ปวิเวกํ ปีติํ อุปสมฺปชฺช วิหรติ, อิมานิสฺส ปญฺจ [อิมานิ ปญฺจสฺส (สฺยา. กํ.)] ฐานานิ ตสฺมิํ สมเย น โหนฺตี’’ติฯ